Kirkjuritið - 01.12.1973, Qupperneq 59

HARALD S. SIGMAR:
Huqleiðingar
um
/
Islandsferð
1973
Við Ethel höfðum ekki komið aftur til
íslands frá því við áttum heima í
Reykjavík um tveggja ára skeið, 1957-
1959, nema eina andartaksstund,
þegar við millilentum á Keflavíkur-
flugvelli fyrir fjórum árum síðan. Þessi
tvö ár, 1957—1959, nam ég og
kenndi við Guðfrœðideild Háskóla ís.
lands. Við áttum þá fjögur börn á
aldrinum 3—10 ára. Þrjú eldri börnin
gengu þar 1 skóla. Öll minnast þau
íslands áranna með 'þakklœti. Þegar
ég hafði það í huga, að þjóðin hafði
átt við alvarlega efnahagsörðugleika
að stríða vegna eldsumbrota og fisk-
veiðideilu við Englendinga, og einn-
ig þá staðreynd, að síldariðnaðurinn
hafði allur hrunið til grunna, þá gerði
ég ráð fyrir að íslendingar hlytu að
vera áhyggjufullir og vondaprir, það
gladdi okkur því og kom á óvart, að
finna framfarahug og lifandi áhuga.
Jafnvel þó verðbólgan hefði svo tálg-
að utan af íslenzku krónunni, svo að
86 þurfti til að fylla í ameríska dalinn,
þá virtist allt vera á framfarabraut.
Geysimiklar byggingarframkvœmdir
hafa staðið yfir og þeim haldið áfram.
í stuttu máli, við skynjuðum hinar
hröðu framfarir síðustu ára og sem
enn eiga sér stað.
Það gladdi okkur að andrúmsloftið
og vatnið er enn hreint og ómengað
eins og það var, og ísland hefir ekki
glatað náttúrufegurðinni. Veðrið var
gott og fagurt. Um tíma var hlýrra og
betra veður á íslandi en menn muna
um árabil. Veðurhitinn, sem var um
70 gráður Fahrenheit, var notalegur
fyrir okkur, sem eigum að venjast
90—105 gráðu hita á Fahrenheit í
júlí hér í Yakima dalnum. íslending-
345