Kirkjuritið - 01.12.1973, Qupperneq 89

Friðþægingin að ofan
eftir BERTIL E. GÁRTNER, biskup
1. Efnið er nœstum ótœmandi.
Nauðsynlegt er að afmarka það skýrt.
Ógjörlegt er að nefna allar hinar
|^orgu myndir, sem á einn eða annan
, tt skýra friðþœgingarhugtakið. Þess
1 stað œtla ég að reyna að halda mig
v'ð grundvallaratriði Nt. um endur-
uPptöku hins rofna sambands milli
Guð og manns.
2- Grundvöllur allrar umrœðu um
r‘ðþœginguna að ofan er ófrelsi
^nnsins í þessum heimi undir valdi
ins i||a, syndar, dauða, andstöðu við
T’uð' Róm. 3,23; 5,6—10; 8, 7—8; Kól.
'^3- Sambandið milli Guðs og manns,
Sern óformað var í sköpuninni, er
rofið.
, Friðþœgingin í Kristi felur í sér
°ftceka breytingu fyrir manninn. Guð
e Ur sjólfur sœtt heiminn við sig.
K°r- 5, 18—19. Eitt af grundvall-
ar°rðum Nt., sem skýrir hið róttœka
r)nihald friðþœgingarinnar, er orð-
stofn
s°gnorðsins allass — sem merkir
"WO llio UIIU33 -- OCl I I IIICI Ml
reyta, skipta um, umbreyta. Með
einföldun tjóningarformsins gœtum
við sagt, að friðþœgingin í Kristi sé
hin mikla umbreyting, II. Kor. 5,21.
Kristur var ón syndar. Maðurinn var
syndari. Umbreytingin felur í sér, að
hann tekur synd okkar. Maðurinn ótti
hvorki réttlœti né heilagleika, Kristur
ótti hvorttveggja. Þetta fœr maðurinn
í skiptum. Hlutskipti mannsins var
dauði. í Kristi var ekki dauði, heldur
líf. Hann tók dauðann á sig, maður-
inn fékk lífið í staðinn. Kól. 1,21—22.
Þessi umskipti fela í sér svo algjöra
breytingu, að só, sem trúir og er
„í Kristi", verður ný sköpun, eignast
nýja lífsstefnu. Róm 5,5; Gal. 2,20.
4. Þessi hugmynd um umbreyting-
una sem tjóning friðþœgingarinnar
milli Guðs og manns er ein af for-
sendunum fyrir hinni miklu óherzlu
Póls ó réttiœtingunni af nóðinni einni.
Friðþœgingin að ofan er forsenda fyrir
„af nóð einni saman".
5. Friðþœgingin er ekki aðeins
spurning um burttekt sektar. Hún tjóir
375