Syrpa - 01.07.1915, Qupperneq 8

□ |i — Illcz i||d||i illi . il □
í RAUÐÁRDALNUM.
□ (S AG A) n
Eftir J. MAGNÚS BJARNASON.
Fyrsti Þáttur.
□ |i —I|i ilfaE-" ' \\[c=z --51 □
(Niðurlag af I. þætti).
21. Júní.
Snemma í þessum mánu'ði komst
frú Colthart í kynni við konu
nokkra, sem lengi hefir búið á með-
al Indíána og kynblendinga, þeirra
er heima eiga á austur-strönd Win-
nipeg vatns. Sagðist kona þessi
hafa heyrt getið um það, að við
ZJerens-fljótið hefði hvítur maður,
Jean Vandeau að nafni, lengi verið
búsettur og átt fyrir konu dóttur
Indíána-höfðingja af Cree-ættum.
Hélt frú Colthart, að Vandeau og
Vanda mundi vera sama nafnið, og
þótti henni elcki óliklegt, að þessi
maður kynni að vera faðir Made-
leine. ílvatti hún mig mjög til að
fara norður til Berens-fljóts og
grenslast uin þetta. Og lögðum við
Lebas á stað þann 14 þ.m., og tók-
um okkur far með gufubátnum Mar-
quette. Við vorum fimm daga í
þessari ferð, og varð hún mér ein-
ungis til kostnaðar og mikillar mæðu
því enginn gat gcfið mér neinar
verulegar upplýsingar um Jean
Vandeau. Hann hafði að vísu um
eitt skeið verið húsettur við Berens-
fljót, en hafði fluzt þaðan fyrir
mörgum árum. Sumir héldu, að
liann hefði dáið í Selkirk; en aðrir
sögðu að hann hefði farið langt vest-
ur í land, og inundi vera enn á lífi.
Hann liafði átt tvö eða þrjú börn, en
okkur- var sagt, að þau liefðu dáið
úr bólunni áður en hann fór frá
Berens-fljóti. Og nöfn þeirra mundi
enginn.— f þessari ferð mislíkaði
mér stórlega við Lebas, þvi á meðan
við stóðum við í Vestur-Selkirk,
drakk hann heldur mikið af whisky,
og heimtaði þá af mér meiri pen-
inga en eg hafði lofað að borga hon-
um. Lét eg hann að lokum fá átján
dali, sem var þremur dölum meira
en liann átti heimting á. Sagði eg
honum að eg vildi elckert framar við
hann eiga, og skildum við i mesta
styttingi.---Mikið langar þá Kjart-
an og Björn til að vita, livað eg hefi
verið að fara. Björn lagði fyrir mig
sömu spurninguna og maður nokk-
ur lagði fyrir spekingin og stjórn-
málamanninn Sieyés hinn frakk-
neska, þegar hann kom heim, eftir
að liafa falist á ýmsum stöðum, á
meðan Robespierre sat að völdum:
“Hvað hefirðu verið að starfa allan