Syrpa - 01.07.1915, Qupperneq 62

VERSTU ÓSANNINDIN.
(Lauslega þýtt)
Ef J>ú verður að segja ósatt, ])á
skrökvaðu að öðrum, en ekki að
sjálfum þér. Eólk trúir þér ef til
vill ekki og ósannindin liafa engin
áhrif. En þú átt víst að verða á
tálar dreginn ef þú skrökvar að
sjálfum þér.
Fólk brýtur iang-oftast alþekt
lög og verður að ]>ola refsinguna,
vegna þess að það skrökvar að
sjálfu sér.
Benjamin Franklin sagði einu
sinni, að einn af aðal kostunum
við það að vera skynsamur, væri sá,
að ])á gæti maður jafnan fundið
skynsamlega ástæðu til að gera það
sem mann fýsti.
Til hægðarauka set eg hér nokkur
af ]>eim ósannindum, sem vér telj-
um oss oftast trú um, þegar oss
iangar til að gei’a eitthvað sem
brýtur eðlileg lög náttúrunnar.
Eg þarf að reyna ]>að sjálfur.
Að eins núna.
Eg ætla að hætta áður en það
veldur mjög miklu tjóni.
Eg get ekki að því gert.
Eg er með þessum ósköpum fædd-
ur.
Það gerir hvorki til né frá.
Annað mál er það.
Það lagast í þófinu.
Eg trúi ekki að það saki mig.
Eg hefi gert það ótal sinnum og
er þó kominn fram á þennan dag.
Þegar hagur minn breytist, hætti
eg.
Eg geri það ekki oft.
Eg verð að stytta mér stundir við
eittlivað.
Það kemst engin að því.
Pétur og Páll gera það.
Eg er engin gunga, eða nunna, eða
einsetumaður.
Eg veit hvenær nóg er komið.
Ef eg geri það ekki, þá verður
einhver annar til þess.
Sjái hver um sig.
Hvar stendur það skrifað?
Eg ber afleiðingarnar.
Þetta síðasta talda er einhver
versta sjálfsblekkingin.
Hvorki eg, né þú, né nokkur ann-
ar getur borið allar afleiðingar af
neinu verki sem hann vinnur.
Vér getum ekki skaðað sjálfa oss
án þess að skaða aðra.
Vér getum ekki aukið hagsæld
sjálfra vor án þess að auka hagsæld
annara.
Listin að lifa er æðst og fegurst
ailra iista. Hún er einnig sú marg-
brotnasta og erfiðasta. En það
borgar sig betur að læra liana en
nokkra aðra list.
List—sönn list— er bygð á sann-
leika. Það á fremur við um listina
])á að lifa, en nokkra aðra.
Það er dýrlegt að vera sjálfum
sér trúr.