Syrpa - 01.07.1915, Side 57

töfrar mig þó fegurst snót.
Far vel fagra “Strönd” mín,
far vel, ahalshöll;
hvaö sem tefur mig, til Tipperary
töfrast sál mín ötl”.
Fagurrita’b fagnaössvar
hann fékk, á þessa levö:
“Mangi vill ég verbi sín
og vinni konu eib.
Ég verS kanske, ef kemurbu’ ekki.
kona annars sveins;
af ást er ég aö veröa vitlaus,
vona’ aö þú sért eins”.
“Tafsöm leiö er til Tipperary,
tefur gangandi fót,
hvaö sem tefur, til Tipperary
töfrar mig þó fegurst snót.
Far vel fagra ,,Strönd” mín,
far vel, aöalshöll,
hváö sem iefur mig til Tipperary
töfrast sál mín öll”.
SIG. JÚL. JÓHANNESSON
þýddi.
TIPPERARY. Svo heitir héraS eitt á írlandi, cinkennilega fagurt og sögufrægt.
Landslagið er breytilegt: há og fögur fjöll: sléttar og frjóar grundir: búsælir dalir og fögur vötn.
1833 fundust þar einkennilegir hellar, ckki ósvipaðir Surtshelli á íslandi og strcymir þangað
fjöldi ferðafólks árlega til þess a‘ð skoSa þá. í fornöld voru stórir og traustir kastalar víðsveg-
ar um héraðið og sjást enn þá talsverðar leifar þeirra. Tveir stórir turnar standa þar enn á
fornum múrum, eins og þögulir risar frá fyrii tímum. I héraði þessu eru æfagamlir hermanna-
skálar, sem standa óhaggaðir enn þann dag í dag og eru notaðir fyrir herlið. Merkastar allra
fornmenja þar eru þó kirkjur, klaustui og bænahús frá 9 , 10., 11. og 12. öld, ein þeirra jafnvel
frá 7. öld. Einn aðalbærinn í héraðinu dregur nafn af Því og heitir Tipperary; eru þar frægar
kirkjur og skólar og annar mesti hveitimarkaður á írlandi. Vegna íornrar frægðar og hinna
miklu leifa sem minna á ýms atriði í sögu írlands; vegna fcrðamannastraumsins er þangað
sækir og vcgna hins áhrifamikla leyndardómsblæs er hvílir yfir ýmsu því, sem auganu mætii
hefir þetta hérað orðið nokkurs konar helgistaður íra. Þar cr svo margt sem heillar hugann
og fiytur hann aftur í tímann mcð endurvakningu ýmsra sögulegra atriða bæði sælla og sárra.
Hið stutta kvæði sem hér er prentað hefir hlotið betri viðtökur og verið lært og sungið af
fieiri mönnum og konum en nokkurt annað kvæði. er ort hefir verið í seinni tíð. Sögufrægð
og helgi staðarins sem það talar um á óefað nokkurn þátt í vinsældum þess. — Sig. Júl. Jóh.