Syrpa - 01.07.1915, Blaðsíða 57

Syrpa - 01.07.1915, Blaðsíða 57
töfrar mig þó fegurst snót. Far vel fagra “Strönd” mín, far vel, ahalshöll; hvaö sem tefur mig, til Tipperary töfrast sál mín ötl”. Fagurrita’b fagnaössvar hann fékk, á þessa levö: “Mangi vill ég verbi sín og vinni konu eib. Ég verS kanske, ef kemurbu’ ekki. kona annars sveins; af ást er ég aö veröa vitlaus, vona’ aö þú sért eins”. “Tafsöm leiö er til Tipperary, tefur gangandi fót, hvaö sem tefur, til Tipperary töfrar mig þó fegurst snót. Far vel fagra ,,Strönd” mín, far vel, aöalshöll, hváö sem iefur mig til Tipperary töfrast sál mín öll”. SIG. JÚL. JÓHANNESSON þýddi. TIPPERARY. Svo heitir héraS eitt á írlandi, cinkennilega fagurt og sögufrægt. Landslagið er breytilegt: há og fögur fjöll: sléttar og frjóar grundir: búsælir dalir og fögur vötn. 1833 fundust þar einkennilegir hellar, ckki ósvipaðir Surtshelli á íslandi og strcymir þangað fjöldi ferðafólks árlega til þess a‘ð skoSa þá. í fornöld voru stórir og traustir kastalar víðsveg- ar um héraðið og sjást enn þá talsverðar leifar þeirra. Tveir stórir turnar standa þar enn á fornum múrum, eins og þögulir risar frá fyrii tímum. I héraði þessu eru æfagamlir hermanna- skálar, sem standa óhaggaðir enn þann dag í dag og eru notaðir fyrir herlið. Merkastar allra fornmenja þar eru þó kirkjur, klaustui og bænahús frá 9 , 10., 11. og 12. öld, ein þeirra jafnvel frá 7. öld. Einn aðalbærinn í héraðinu dregur nafn af Því og heitir Tipperary; eru þar frægar kirkjur og skólar og annar mesti hveitimarkaður á írlandi. Vegna íornrar frægðar og hinna miklu leifa sem minna á ýms atriði í sögu írlands; vegna fcrðamannastraumsins er þangað sækir og vcgna hins áhrifamikla leyndardómsblæs er hvílir yfir ýmsu því, sem auganu mætii hefir þetta hérað orðið nokkurs konar helgistaður íra. Þar cr svo margt sem heillar hugann og fiytur hann aftur í tímann mcð endurvakningu ýmsra sögulegra atriða bæði sælla og sárra. Hið stutta kvæði sem hér er prentað hefir hlotið betri viðtökur og verið lært og sungið af fieiri mönnum og konum en nokkurt annað kvæði. er ort hefir verið í seinni tíð. Sögufrægð og helgi staðarins sem það talar um á óefað nokkurn þátt í vinsældum þess. — Sig. Júl. Jóh.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.