Syrpa - 01.07.1915, Qupperneq 17

SYRPA, I. HEFTI 1915
15
ensku gullpcninga, cr William Trent
fékk mér, og áður cr um geliff, því
cg tók þá i traustataki til minna
cigin þarfa, þegar eg kom hingað, af
þvi að mitt skotsitfur var þá með
öllu til þurðar gengið; og trcysti eg
þvi að það til t'æki mitt verði mér
fyrirgefið.—Og þar nxst vil eg að
tvö hundruð datir af mínu fé gangi
til hinnar frómu kvinnu Madeleine
Vanda, sem cin lítil þóknun fyrir þá
systurlegu umönnun, er hún hefir
mér auðsýnt. — En þá tvö þúsund
tvö hundruð og fimtiu dati, sem af-
gangs verða, gcf eg syni þinum, eða
þeim öðrum, er þú scndir hingað
vestur til að leita að þessu fé. Og
skal hann sjá um, að þessi min ráð-
stöfun nái fram að ganga i öllum at-
riðum. Iiefi eg skrifað það á ensku
i bankabókina, og sett mitt nafn
þar undir fullum stöfum, að sá, er
með bókina kemur til gjaldkera
bankans, eigi við öllum minum pen-
ingum að taka, því að hann sé minn
réttur crfingi. — Þessa ráðstöfun
gjöri eg með fullu viti og frjálsum
vilja, og án þess að lmfa leitað nokk-
urs manns ráða þar um. Og er þetta
minn síðasti vilji og testamentum.
Því einu hcfi eg liér við að bæta,
hvað þetta málefni álirxrir, að verði
llenry Trent dáinn, þá er sonur þinn
kemur til fírooklyn, þá verðnr hann
(sonur þinn) að leyia uppi ckkju
hans og börn, eða aðra nákomna
ættingja, og segja þeim satt og rétt
frá öllu, er að þessu lýtur.
IJm það er eg sannfxrður að syni
þinum mun litast vel á þetta tand,
og gxti svo farið, að hann txki sér
bólfestu hér i Rauðárdalnum. Ilefi
eg oft óskað þess, siðan eg kom hing-
að, að allir íslendingar væru hér bú-
setlir, því landkostir eru hér góðir,
og stórum betri en á Islandi, veður-
átta hagstxð, og landið enn að mestu
óbygt af hvítum mönnum. Eru hér
öll vötn full af fiski, en elgsdýr i
skógum og vísundar á hinni miklu
grassléttu fyrir vestan. Mundi Is-
lendingum vegna vel i þessu landi,
þvi hér má stunda jöfnum höndum,
dýraveiðar, fiskiveiðar, kvikfjár-
rxkt og akuryrkju. Enda hefir sú
litla hvítramanna nýlenda, sem
mannvinurinn skozki, Selkirk lá-
varður, stofnaði hér i dalnum um
siðustu aldamót, blómgast og bless-
ast á síðari árum.
Eg xtla svo ekki að orðlengja
þetta mcira, mín elskulcga systir.
En til þess treysti eg þér, að ihuga
það með mikilli gaumgxfni, er eg
hcfi hér að framan skrifað. Og
um alla hluti fram vil eg biðja þig,
að sýna engum manni þetta mitt
skrif, né láta nokkurn á Islandi um
þess innihald vita, að fráskildum
syni þínum, eða þcim manni öðrum
cr þú kant að senda hingað veslur.
Að endingu kveð eg þig, min heitt
elskaða systir, og kyssi þig i anda
cinum bróðurlegum, kxrleiksrikum
kossi, felandi þig og þina guðs
handleiðslu um tima og eilifð. Það
mxlir af heilum hug, með dauðann
i hjarta,
þinn clskandi bróðir,
IIÁLFDAN AfíNÓRSSON RERG.
P.S.—IIér með txt eg fylgja eina
litla eltiskinns-rxmu, á hvcrri að
skrifað stcndur nafn hinnar frómu
kvinnu Madcleine Vanda, og ciga
merkin, sem eru fyrir aflan nafnið,
að tákna það, að liennar heimili sé
réttar tvxr milur cnskar í norðaust-
ur frá hervirkinu Fort Garry—H.A.B.
(Framhald)