Syrpa - 01.07.1915, Side 61
SYRPA, I. HEFTI 1915
59
cn liað var samt gott og rembdumst
við ab klára a'f diskunum og vonufi-
um af alhuga að' ]>ar með væri mið-»
degisverðinum lokiö, en ekki varö
okkur að því, ]>ví aö ])á var borin
inn rogafull skál af kríueggjum
harsoðnum og voru tólf látin á
disk handa hverjum okkar, en aö
ídýfu (sósu) höfðum viö skál mikla
með sikruðum rjóma, er sett var á
mitt borð; voru fjórir spænir í og
átum viö allir úr sama fatinu. ViÖ
beiddum mikillega að afsaka að
við gætum ekki étiö egginn upp
af diskum okkar, en það ])ýddi
ekki mikiö. “ÞiÖ eruð gestir
mínir, ” sagöi stiptamtmaðurinn,
“og þetta er í fyrsta skifti, sem
þiö liafið sýnt mér þann sóma
aö heimsækja mig, því verðið þiö
nú aö gera svo sem eg vil; þegar
þið komið eftirleiðis til mín þá
megið þið gera eins og ykkur líkar.”
Hann afsakaði sig mcö eili sinni, aö
hann gæti ekki borðað með, og
gátum viö ekki liaft neitt á móti
því. Streyttust þeir þá viö að koma
i sig eggjunum og hóldu þá aö alt
væri búið, en þá kom inn hálft
sauöarkrof steikt vel og sætar og
soðnar vallarsúrur meö. Stiptamt-
maður lirokafylti nú hjá þeim disk.
ana með keti og sósu, og þýddi ekk-
ert fyrir þá aö færast undan. En
þar meö var ekki alt búið, því þá
kom inn diskur mikill meö grindar-
brauði (vöfflum) og kvaöst stipt-
amtmaður gera sig ánægöan, ef
hver þeirra æti tvær kökur af þvf.
Norrænar kökur voru á boröi og
skorið rúgbrauð. Úr flöskunni
varð hver að klára. Eftir borðhald
kom kaffi, og scgir Hooker, að það
hafi verið frábærlega gott. Þcgar
því var lokið kom inn gríðarmikil
kolla meö “rommpúnsi” og var þaö
boriö ört á í stórum glösum og jafn-
an drukkið þeim til viö hvert glas.
“Baron Banks” var viökvæðið hjá
stiptamtmanni þegar tæma skyldi
glösin, svo að þeir gætu látiö í þau
aftur og drukkið heilsufuil hans.
Loks gátu þeir þó sloppið og end-
uðu l)essa “óvenjulegu veizlu”, segir
Hooker, meö þrem boilum af te-
vatni. Þegar þeir sögöu Trampe
þessa sögu. kvaöst hann liafa kom-
ist í þaö sama lijá Ólafi stiptamt-
manni fyrst þegar hann kom til
landsins, og mun slíkt liafa veriÖ
vani iians, þegar hann vildi taka
mönnhm vel. Getur Hooker þess,
aö síöan hafi þeir allir eitt sinn
veriö saman í Lundúnum, heima
lijá herra Jóni Stanley, Hooker sjálf-
ur, herra Joseph Banks og Bright,
og höföu þeir allir heimsótt ólaf
stiptamtmann, og mintust þá þess
dags, hver um sig, meö mikilli á-
nægju, þegar þeir voru lijá þessum
göfuga íslenzka manni.