Syrpa - 01.07.1915, Qupperneq 64

62
SYRPA, I. HEFTI 1915
reiðanleg sem ])au, er gefin ern
skrifleg og með vitundarvottum.
3?að var einhverju sinni að nábúi
okkar var á ferð, og sagði liann föð-
ur mínum einhverja nýja fregn, sem
lionum ])ótti mjög ótrúieg, og efað-
ist um sannleikísgiidi hennar. En
til þess að faðir minn tæki söguna
trúanlega, sagði liann:
Merki íslands
FÁLKINN.
Fálkar voru tamdir ]iegar í forn-
öld, eins og sjá má á ]iví, að talað
er um liauka Hrólfs kraka og liauka
Ólafs skautkonungs. Árið 1277
neyddi erkihiskup í Niðarósi Magn-
ús lagabæti til að veita sér rctt
til að veiða og kaupa fálka. Á
miðöldunum var lrað ein af aðal-
skemtunum konunga, að veiða aðra
fugla með fálkum. Pálkarnir voru
“Guðm. í Dal sagði mér þessar
fréttir, og því er mér óhætt að liafa
]iær eftir.”
“Jæja,” sagði faðir minn, “fyrst liú
hefir þotta eftir Guðm., er liað satt,
])ví hann segir ekki annað en liað,
sem satt er, og lofar ekki öðru, en
]iví isem liann efnir.”
Slíkur vitnisburður er mikils
virði—Endurprent.
afar-dýrir, einkum ])egar þeir voru
vel hvítir, og þóttu þá konungs-
gersemi; mikið var haft fyrir að
venja þá, svo þeir gætu orðið að
fullum notum. íslenzkir fálkar
voru haldnir öllum öðrum betri;
norska fálka var eigi hægt að hafa
til veiða lengui- cn tvö til þrjú ár,
en íslenzka stundum. tólf ár. Krist-
ján fjórði Danakonungur bannaði
að selja fálka frá íslandi, án kon-
ungs leyfis, og á 17. öld iét konung-
ur áriega senda “fálkaskip” til is-
lands. Með skipinu var einn veiði-
maður konungs, er keypti fálkana
við ákveðnu verði og sá um allar
veiðarnar. 1 hverju héraði veiddu
cinstakir monn fálkana, en urðu að
liafa tii ])ess leyfisbréf frá amtmanni
Biátt tók fálkunum injög að fækka
af ]>ví að veiðimcnn drápu bæði
gamla og iamaða fugla, er þeir eigi
gátu notað, en sem þó hefðu getað
aukið kyn sitt. Heprik Bjelke bar
það upp á Alþingi 1651, að banna
skyldi að drepa slíka fugla. Seint
á 18. öld lögðust veiðar þessar niður.
—Endiirprent.