Eimreiðin - 01.04.1932, Blaðsíða 31

E’MREIDIN
SÉRÆFINQ OG SAMÆFING
151
j-Eu þeirri, sem séræfinguna hefur fengið, heldur en fyrir
hlnar. sem fjarskyldari eru; þannig sjáum vér, að framförin,
Sern stafar af námi á samstöfuþulum, er mest í því að nema
^lur, bókstafi, samstöfur, með öðrum orðum, í þululærdómn-
11111! minni var framförin í því að læra orðalista með þýðing-
Utn> þá kafla í óbundnu máli, þá vísur. Líkt var um það að
3eVma í minni. Mest óx minnið á meiningarlausum efnum,
millna á köflum í óbundnu máli, enn þá minna á orðalistum
með þýðingum, og minst á vísum*.
^msir hafa haft sitt af hverju að setja út á þessar tilraunir
ályktanir þær, sem Meumann dregur af þeim um það að
æ9t sé að æfa minnið í heild sinni, með því að æfa eina
9rein þess. Meumann hafði láðst það að láta suma af þeim,
®em gengu undir frumprófið og lokaprófið, ekki æfa sig, til
pess að hafa þá til samanburðar við hina, sem séræfinguna
etl9u á samstöfunáminu, og margir halda, að framförin, sem
°m fram í lokaprófinu, hafi einmitt stafað af æfingunni, sem
peir fengu við frumprófið, að nú kunnu þeir betur að beita
Ser við efnið, höfðu komist upp á betri aðferðir. Dearborn
endurtók tilraunir Meumanns, en hafði annan flokk, sem ekki
þátt í séræfingunni, til samanburðar. Niðurstaðan var sú,
talsverður hluti af framförinni, sem kom fram við Ioka-
Pfófið, stafaði af æfingunni, sem fengin var við frumprófið,
en hvergi nærri öll framförin. Sumt af henni mætti aftur
til þess, að nú hefðu menn áttað sig betur, lært að
ei*a athyglinni og fundið betri aðferðir.
^msar tilraunir hafa verið gerðar á öðrum sviðum, t. d.
það, hvort það að Ieysa eina tegund »gestaþrauta< gerði
menn hæfari til að leysa aðrar tegundir þeirra. Ég skal ekki
ara út í það frekar. Það, sem ég hef sagt, nægir til að gefa
nn9mynd um aðferðirnar við slíkar tilraunir. Um niðurstöð-
Urnar eru skoðanir enn skiftar. Þó ber öllum saman um, að
®^ln9 í einu starfi geti komið öðrum störfum að haldi, að
Sv° miklu leyti sem einhverjir þættir eru báðum sameigin-
e9lr. Og þá er að Iíta á, hvað þessir sameiginlegu þættir
e^a atriði eru. —
^n9ell, amerískur sálarfræðingur, segir:
»Sumar venjur, sem maður hefur fengið við eitt nám,