Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1932, Blaðsíða 15

Eimreiðin - 01.04.1932, Blaðsíða 15
Ei«REIÐIN ALHEIMURINN OQ LÍFIÐ 135 sem alheiminn fyllir, á rýrnunarskeiði. Fuiltrúar bjartsýnistefnunnar eru a^lur á móti menn eins og dr. Millikan og dr. Gilbert Lewis, sem báðir eru Bandaríkjamenn og frægir fyrir störf sín í þágu vísindanna. Þeir eru »kosmiskir optimistar", bjartsýnimenn á alheiminn og sjá ekki neina asl*ðu til að ætla, þótt sífeld orkueyðsla eigi sér stað í voru sólkerfi °9 sólin fari þar af leiðandi kólnandi, að sama eigi sér stað um önnur °‘ alheimsins. Dr. Millikan heldur því fram, að rannsóknir sínar á geim- Seislunum staðfesti, að sístarfandi heimssmiður standi að baki öllum yrirbrigðum skynheimsins. ^ir James Jeans hefur lýst skoðun sinni á alheiminum í þrem bókum, ®eiu mikið eru lesnar og ræddar. Þessar bækur eru Alheimurinn um- Verhs oss (The Universe Around Us), fiin dularfullu geimdjúp (The Vsterious Universe) og Stjörnurnar og hreyfingar þeirra (The Stars in eir Courses). Hann hefur dregið ályktanir af stjörnufræðilegum athug- Uílum og rannsóknum sjálfs sín og samtíðarmanna sinna á uppruna, eðli, S'öðu og framtíð jarðarinnar og íbúa hennar, sem eru fjarri því að vera u9hreystandi, alveg á sama hátt eins og annar maður, Sir Arthur Keith, e‘Ur dregið ályktanir af Iíffræöilegum rannsóknum um sama efni, og H°mist að svipaðri niðurstöðu. Eina af niðurstöðum sínum hefur Jeans °r5að þannig, að maðurinn sé fram kominn „af tilviljun á þessari rykögn ruminu“, sem vér köllum jörð. Þau örlög bíða þúsunda miljóna stjarn- a,lna ; geimnum að slokkna út og deyja. Þetta tekur Iengri tíma en unt 6r a& gera sér grein fyrir. Jeans kemst ekki hjá að viðurkenna hinn m'kU reiknimeistara að baki allrar tilveru, en endalokin eru viss og °umf|ýjan|eg_ gjns og geigvænleg helgríma fellur myrkrið yfir geimdjúpin ' *°h aldanna, að enduðum síðasta þættinum í æfiskeiði alheimsins. Jeans e‘ur ekkert að leggja til málanna, þegar ræða á um annað líf eða um !'1aanS lífsins og takmark. í þeim efnum er hann ókynnismaður. Maður- !"n er leyndardómsfull tilviljun, en svo lítilmótlegt aukaatriði í tilverunni. r sem sjálf jörðin er aðeins rykögn í rúminu, að hann má ekki miða ta alheiminn við sig. Það eru ekki nema 300.000 ár síðan maðurinn hóf a°ngu sína á jörðunni. Sá tími er eins og eitt augnablik í sögu alheims- 'ns’ Hvaða rétt á þessi Iítilmótlega dægurfluga til þess að gera sig að erra yfir sköpunarverkinu? ^iartsýnimennirnir hafa risið upp og mótmælt þeirri kenningu, að rnaðurinn sé aukaatriði í tilverunni. Heilar bækur hafa verið ritaðar ^e9n niðurstöðum þeirra Jeans og Keiths. Hefur áður í Eimreiðinni arg. 1928) verið skýrt allítarlega frá rökræðum þeim, sem orðið hafa a^ skoðunum Keiths á framhaldstiiveru eða tilveruleysi mannsins eftir ainsdauðann og mótrökunum gegn þeim kenningum. En einhver snjall- asla bókin, sem rituð hefur verið gegn ályktunum bölsýnimannanna er a°unnn og alheimurinn (Man and the Universe) eftir enska prestinn °9 stjörnufræðinginn Walter Wynn. Dókin kom út í fyrra. Walters Wynn miðar öll að því að sanna, að alheimurinn sé arangur hugsunar, andlegrar orku. Hann bendir á, að jörðin sé eini
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.