Eimreiðin - 01.04.1939, Side 64

eimheiðin
Langafit og Harðhóll.
Sögukafli eftir Pétur Benteinsson.
[Sögukafli sá, sem hér fer á eftir, er Jiáttur úr langri óprentaðri sögu,
sem nefnist Engidaliir og gerist að mestu í sveit hér á landi, en að nokkru
leyti í höfuðstaðnum og erlendis. Eftir höfundinn, Pétur Bentcinsson frá
Grafardal í Skorradalshreppi, nú til heimilis að Draghálsi i Hvalfjarðar-
strandarhreppi, hafa áður birzt nokkur ljóð og smásögur á prenti. Ritstj.]
--------Þegar Dagur kom heim, var
klukkan langt gengin ellefu. Þórunn
móðir hans var þá að stauiast hálfbogin
upp á kálgarðsvegginn með kartöflu-
trog í hendinni, moldugt, en tómt, og
lagði það frá sér á vegginn.
— Ertu nú hætt, sagði Dagur, tylti
sér á vegginn og leit yfir verk hennar
í garðinum. Gamla konan er fastheldin
á fornar venjur, hún lætur moka götur
í garðinn og setur kartöflurnar í beð,
fjórar til fimm raðir í beðið, gerir hol-
ur með birkistaut fyrir hverja kartöflu og byrgir hana með
fínmuldu sauðataði, svo að kúfur verður upp af hverri kart-
öflu.
— Þú skilur eftir beztu beðin fyrir plönturnar i vermi-
reitnum, sagði Dagur, — ekki þau yztu, þar er illgresið skæð-
ast, arfinn hemjulaus og þar að auki húsapuntur og skrið-
sóley.
—- Ég skal minnast þess, mælti gamla konan og strauk
liendinni um bakið. — En viltu nú ekki koma inn til að borða
hræringinn þinn?
— Jú, sagði Dagur og spratt á fætur, — matur er manns-
ins megin. Og nú á ég verk fyrir höndum, ég hafði ákveðið
að dreifa úr einum áburðarpoka í kvöld og má ekki svíkjast
Pétur Benteinsson.