Eimreiðin - 01.04.1954, Side 53

EIMREIBIN
ÞRJtJ KVÆÐI
125
Iíún bendir þér frá bröttum tindum fjalla
í bláloft heið.
Lát frelsi og svigrúm hinna víðu valla
þér vísa leið.
Og ekki ei‘ létt að rækta með sér reiði
og reigingsbrag
við lóukvak og „svanasöng á lieiði“
um sólarlag!
Já, láttu þetta land þér guðspjöll þylja
og leysa trú, —
er kalli á þitt lijarta, vit og vilja. —
Hvort vakir þú?
Hér áttu þinar hrundu himinborgir
og hjartans vor.
Hér lágu bæði í gegnum gleði og sorgir
þín gæfuspor.
Hér á þín sál, þótt vötn og véllir frjósi,
að vera heit.
Hér áttu að rœkta og vigja lífi og Ijósi
þinn litla reit.
Hér áttu margan leyndardóm að læra
um líf og hel.
Hér áttu að brýna víljann, vit þitt næra
og viðkvæmt þel
við hátign jökla, heiðavatnið bjarta
og hraun og sand.
Og geym svo vel í huga þér og hjarta
þitt helga land!