Tímarit lögfræðinga - 01.12.1983, Blaðsíða 60

og á stóð þó að hugsanlegt væri, að kærandinn hefði orðið að þola
þjáningar vegna brots á mannréttindasáttmálanum.
3. Málskostnaður.
Ekki þurfti vegna kröfugerðarinnar að taka afstöðu til málskostn-
aðar í Bretlandi í öllum atriðum, en hann var úrskurðaður að hluta,
þó að X hefði ekki verið krafinn um hann, meðan hann lifði.
Sátt hafði orðið um málskostnað í Strassbourg, og mat mannrétt-
indadómstóllinn hvort hún væri sanngjörn.
III. Niðurstaða: Bætur vegna málskostnaðar í Bretlandi. Sáttar
um málskostnað í Strassbourg getið. öðrum kröfuliðum hafnað.
I dómnum var vísað til 7 eldri dóma mannréttindadómstólsins.
10. FOTI OG FLEIRI.
Dómur 10. desember 1982. Aðildarríki: Italía. Málinu var vísað til
dómstólsins 20. maí 1981 af mannréttindanefndinni. Dómur var kveð-
inn upp af deild 7 dómara.
I málinu var því haldið fram af kærendum, að 7 opinber mál gegn
þeim hefðu tekið svo langan tíma, að brotið hefði verið gegn því
ákvæði í 6. gr. 1 mgr. mannréttindasáttmálans, að um slík mál skyldi
fjalla „innan hæfilegs tíma“.
I. Réttarfarsatriði, sem byggt var á af hálfu Ítalíu.
1. Mannréttindanefndin hafði vísað frá nokkrum atriðum í kærun-
um til hennar. Þessi atriði voru ekki hluti þess máls, sem vísað var til
dómstólsins.
2. Mannréttindanefndin hafði ex officio fjallað um spurninguna um
„hæfilegan tíma“ í skilningi 6. gr. 1. mgr. varðandi 3 kærendur.
a) Þetta var heimilt.
b) Ekki var vikið að hæfilégum fresti í upphaflegu kærunum. Það
er ekki á valdsviði mannréttindanefndarinnar eða mannréttindadóm-
stólsins að fjalla um atvik, sem ekki eru nefnd af ríkisstjórn eða kær-
endum, en hins vegar geta þessar stofnanir metið það, sem kæran
snýst um, út frá öllum þeim kröfum, sem mannréttindasáttmálinn
gerir. Heimilt er að færa málið undir öll samningsákvæði og byggja
á skjölum, sem fram eru lögð eftir að kært var. Kærendur lögðu frá
upphafi áherslu á, að mál þeirra hefðu staðið yfir árum saman. Eftir
það sendu þeir mannréttindanefndinni upplýsingar um rekstur mál-
262