Tímarit lögfræðinga - 01.12.1983, Blaðsíða 27

sinni á þau í því ásigkomulagi. Ríkið hafði tekið á sig áhættu af breyt-
ingum á verðmæti réttindanna til hækkunar eða lækkunar.
4. I máli þessu var því einnig haldið fram, að um ýmiss konar mis-
munun hefði og verið að ræða, að því er greiðslu bóta varðaði, en
ekki varð sú niðurstaðan. Yrði of langt mál að rekja þau ágreinings-
atriði hér.
5. Fallast má á flest það, sem meirihluti nefndarinnar sagði um
grundvallaratriði við skýringu á 1. gr., sbr. 2 hér að framan. Hins
vegar er niðurstaðan í málinu hæpin. Framangreindar reglur um eign-
arnámsbætur voru afar ósveigjanlegar. Að sjálfsögðu fær staðist, að
við ákvörðun eignarnámsbóta sé miðað við tímamark, áður en eignar-
nám hefur verið ákveðið eða komið til framkvæmda, í því skyni að
koma í veg fyrir að eignarnámið sjálft og það markmið, sem það þjón-
ar, hafi áhrif á fjárhæð eignarnámsbóta. I bresku þjóðnýtingarmálun-
um var gengið miklu lengra, þar sem ekki mátti taka tillit til neinna
breytinga á verðmæti hlutabréfa, hver svo sem orsök þeirra var, eftir
sex mánaða tímabilið á árunum 1973 og 1974. Bætur gátu því orðið
mjög ófullnægjandi, og bættu þar ekki um greiðslukjör þau, sem
ákveðin voru.
Heimildarrit:
Collection of Decision 1-46. European
Commission of Human Rights. Con-
cil of Europe. Strasbourg 1960-1974.
(Skammst. Coll. of Dec.).
Decisions and Reports 1-28. European
Commission of Human Rights. Con-
cil of Europe. Strasbourg 1975-1982.
(Skammst. Dec. & Rep.).
Francis G. Jacobs: The European Con-
vention on Human Rights. Oxford
1975.
Wolfgang Peukert: Der Schutz des Eig-
entums nach Art. 1 des Ersten Zusat-
protokols zur Europáischen Menchen-
rechtskonvention. Europáische Grund-
rechts Zeitschrift 1981, bls. 97-114.
Publications of the European Court of
Human Rights. Series A. Judgements
and Decisions (Skammst. Judgm. &
Dec.).
The Yearbook of the European Con-
vention on Human Rights 1.-24. (1955-
1981). Martinus Nijhoff Publishers.
Haag 1955-1983. (Skammst. Yb.).
229