Tímarit lögfræðinga - 01.10.2002, Blaðsíða 46

Samkvæmt þessu áskilur Kauphöll Islands hf. sér rétt til þess að meta í
hverju tilviki hvort skráning verðbréfa sé til hagsbóta fyrir almenning og verð-
bréfamarkaðinn í heild. Ekki er að finna í ákvæðinu neinar viðmiðanir um það
hvenær þetta skilyrði er fyrir hendi. Gera verður ráð fyrir að í þessu skilyrði
felist að fram fari heildarmat á grundvelli þeirra meginsjónarmiða um að líkur
séu á verulegum viðskiptum með bréfin, að reglum um upplýsingaskyldu og
meðferð trúnaðarupplýsinga verði fylgt, að tryggt verði gagnsæi og jafnræði
svo og að gott skipulag verði á starfsemi útgefanda.25
I 2. tl. 1. mgr. 17. gr. khl. er vikið að því að stjóm kauphallar geti sett við-
bótarskilyrði sem skipt geta máli fyrir markaðshæfi verðbréfanna. Orðið mark-
aðshæfi er ekki skilgreint í greinargerð með lögunum en gera verður ráð fyrir
að átt sé við að líkur séu á að viðskipti nteð bréfin verði umtalsverð. Bréf sem
ekki seljast era ekki hæf til að fara á markað. Af þessu ákvæði má draga þá
ályktun að meðal þess sem kauphöll muni hafa í huga við mat á því hvort skrán-
ing þjóni hagsmunum almennings og verðbréfamarkaðar séu líkumar fyrir
verulegu umfangi viðskipta með bréfin. Að vísu hefur þetta markmið ekki
gengið eftir hjá Kauphöll Islands hf. þar sem einungis fá verðbréf hafa mikla
umsetningu.
Sambærilegt ákvæði um hagsmuni almennings og verðbréfamarkaðar er að
finna í 22. gr. dönsku laganna unr verðbréfaviðskipti.26 I því ákvæði er þó talað
um hagsmuni fjárfesta en ekki almennings sem leiðir hugann að því hvort ekki
hefði verið heppilegra að nota orðið fjárfestar í reglum KI því að það er ekki allur
alntenningur sent stundar verðbréfaviðskipti. A hinn bóginn hefur þeim fjölgað
mjög sem eiga verðbréf og taka þannig með beinum hætti þátt í viðskiptum á
verðbréfamarkaði. Þá má benda á að ákveðnir almannahagsmunir og opinberir
hagsmunir fylgja því að viðskipti á verðbréfamörkuðum gangi vel fyrir sig.27
I ofangreindu samhengi má geta þess að danskir fræðimenn eru sammála um
að meginskilyrði fyrir því að verðbréf séu tekin til skráningar sé að hún þjóni
opinberum hagsmunum.28 Akvæði 22. gr. dönsku laganna um verðbréfavið-
skipti mælir beinlínis fyrir um að kauphallir eigi að horfa til þessa við mat á því
hvort taka eigi bréf til skráningar. I umfjöllun danskra fræðimanna er hins vegar
25 Danska kauphöllin hefur í einu tilviki hafnað skráningu hlutabréfa á grundveili sambærilegs
ákvæðis. Atvik í þvf máli voru þau að sótt var um skráningu á hlutabréfum félags en eina eign þess
félags voru hiutabréf (án atkvæðisréttar) í öðru félagi. Höfnunin var rökstudd með því að félagið
rnyndi ekki geta sinnt upplýsingaskyldu í samræmi við lög og reglur þar sem upplýsingar um einu
eign félagins kæmu frá óskráðu félagi. Félagið hefði þar af leiðandi ekki tækifæri til að stýra
upplýsingagjöfinni. Sjá ársskýrslu Danska fjármálaeftirlitsins 1995, bls. 99.
26 Dönsku lögin um verðbréfaviðskipti eru nr. 725 frá 25.7. 2000 (Lov om verdipapirhandel m.v.).
í þeim lögum er fjallað um reglur sem lúta að kauphallarviðskiptum.
27 I tilskipun ráðsins 2001/34/EC um um skilyrði opinberrar skráningar verðbréfa á verðbréfaþingi
og upplýsingagjöf vegna þeirra er í 16. gr. að finna sjónarmið um að gæta þurfi að hagsmunum
fjárfesta og verðbréfamarkaðarins. Þar er notað orðið fjárfestar en ekki almenningur.
28 Sjá Andersen og Clausen: Bprsretten, bls. 156, Erik Werlauff: Börs- og kapitalmarkedsret,
bls. 152, Peer Schuinburg-Múller og Erik Bruun Hansen: Dansk Bprsret, bls. 149-150.
240