Tímarit lögfræðinga - 01.10.2002, Síða 94

sjálfstjómarsvæða innan þess. Traust almennings á valdhöfunum er takmarkað
en borgaramir brynja sig með þrautseigju, jafnaðargeði og grárri gamansemi,
eins og löngum fyrr. Engu að síður einkennist samfélagið af mikilli „gerjun“ í
potti hugmynda og framtaks, margir leita nýrra og frumlegra leiða til að sjá sér
og sínum farborða, framfarir blasa víða við (m.a. í skjóli nýrra laga), og þess er
að vænta að enn muni birta í þjóðmálum þessa mikla rfkis, sem hefur að geyma
ómældar náttúruauðlindir og mannauð.
Sú hraðvirka og umfangsmikla löggjafarþróun - beinlínis ólga í löggjafar-
málum - sem fram fer í Rússlandi um þessar mundir, ber, að mati höfundar
þessarar greinar, með sér einhver helstu tíðindi, er nú eru uppi í lagaheimi
veraldarinnar og verðskuldar sannarlega fulla athygli allra þeirra, sem leitast
við að fylgjast vel með á sviði samanburðarlögfræði.7 A þetta að sjálfsögðu við
um ýmis merk löggjafarsvið austur þar, en þó vitanlega ekki hvað síst um
borgaralögbókina, sem verið hefur í smíðum undanfarin ár og hefur nú verið
lögtekin - a.m.k að mestu leyti.
7 Á þa6 skal bent, að örðugt hefur verið fyrir annarra þjóða menn, sem ekki skilja rússnesku, að
fylgjast sem skyldi - og jafnharðan - með þessari þróun, sökum þess m.a. að ný lög frá rússneska
þinginu eru að jafnaði ekki þýdd á ensku (eða á aðrar heimstungur) af hálfu stjómvalda þar eða
annarra ábyrgra aðila (stjómarskráin frá 1993 hefur þó verið þýdd á ýmis heimsmál og er
aðgengileg á Netinu). Þá hefur ekki tíðkast að neinu marki, að rússneskir fræðimenn í lögum riti
um fræði sín (þ. á m. umfjöllun um nýjungar í löggjafarmálum ) á öðru máli en sínu eigin, þótt
benda megi á nokkrar undantekningar. Á hitt ber þó að líta, að lögvísindamenn frá öðrum þjóðum
hafa ritað bækur um rússneskan rétt síðari ára, sbr. dæmi þar um, sem fyrr hafa verið nefhd, og
ýmsar tímaritsgreinar um valin efni rússnesks réttar nútímans (sumar eftir rússneska lögvísinda-
menn) hafa einnig birst í lagatímaritum, sem gefin eru út við háskóla í vestrænum ríkjum, sbr. eitt
hið merkasta dæmið þar um, sem nefnt er í nmgr. 11 hér að aftan. Af athyglisverðum tímarits-
greinum um þessi efni má m.a. - auk greinanna, sem nefndar verða í nmgr. 11 - benda á Scott P.
Boylan: „The Status of Judicial Reform in Russia“. American University Intemational Law
Review, Vol 13, Nr. 5/1998, bls. 1327 og áfr.; Gianmaria Ajani: „By Change and Prestige - Legal
Transplants in Russia and Eastem Europe". The American Joumal of Comparative Law, Vol 43, Nr.
1/1995, bls. 93 og áfr.; Oleg Sadikov: „Das neue Zivilgesetzbuch Russlands". Zeitschrift fur
Europáisches Privatrecht 1969, bls. 259 og áfr.; E.A. Sukhanov: „Russia's New Civil Code“.
Parker School Journal of East European Law, Vol 1, 1994, bls. 619 og áfr.; Lane H. Blumenfeld:
„Russia's New Civil Code - The Legal Foundation for Russia's Emerging Market Economy". The
Intemational Lawyer, Vol 30, Nr. 3/1996, bls. 477 og áfr.; Steven R. Plotkin: „The Jury Trial in
Russia“. Tulane Joumal of Intemational and Comparative Law, vor 1994, bls. 1 og áfr.; Kathryn
Hendley: „Remaking an Institution - The Transition in Russia from State Arbitrazh to Arbitrazh
Courts“. The American Joumal of Comparative Law, Vol. 46, Nr. 1/1998, bls. 93 og áfr.; Frances
Foster: „Information and the Problem of Democracy - The Russian Experience". The American
Journal of Comparative Law, Vol 44, Nr. 2/1996, bls. 243 og áfr.
Fyrir þá, sem áhuga hafa á rússneskri réttarþróun og á löggjafarmálum austur þar, er rétt að
nefna, að mikinn fróðleik um nýjungar á því sviði ásamt ýmsu öðru gagnlegu má nú fá (á ensku) á
Netinu frá merku og nýju fyrirtæki, St. Petersburg Civil Law Center, sem hefur aðstöðu við einka-
málaréttarskor lagadeildar ríkisháskólans í St. Petersburg, og hefur á að skipa ungum og áhuga-
sömum fræðimönnum í lögum, bæði úr hópi fastra kennara þar og annarra starfandi lögfræðinga.
en þeir gefa út eins konar nettímarit um nýjungar í rússneskri lögfræði, sem sannarlega er hægt að
mæla með.
288