Búnaðarrit - 01.01.1893, Page 43
39
jarðræktina. Svo sem dæmi þess má nefna, að vjer
þekkjum enn eigi efnasambönd liinna algeugustu jarð-
tegunda í landinu, og því vitum vjer eigi liversu áburð-
urinn þarf að vera, til þess að liann vinni sem mest
gagn, en engu sje þð eytt til óþarfa. Áburðartegund-
irnar eru heidur eigi rannsakaðar; þær geta verið nokk-
uð öðruvísi en samkynja áburðartegundir í öðrum lönd-
um1.
í öllum greinum atvinnuveganna er þekkingin lítil
og ófullkomin; fyrir því er svo margt, sem þarf að at-
huga og rannsaka. Það er satt, að hjer er kalt, og
því má eigi fjölbreyttur jarðargróði þrífast hjer, en gras-
ið getur þó náð allmiklum vexti ef rjett er að farið,
þvi að jarðvegurinn á íslandi er mjög frjóvsamur. Vjer
búum í frjóvsamasta landinu á Norðurlöndum, að því
er til jarðvegarins tekur. Það má því hafa mikla gras-
rækt hjer á landi ef kunnátta og dugnaður haldast i
') Til þcss að dæma um kosti áburðarins þarf að vita fleira
en efnasamböud hans, og hversu leysanleg efnin eru. Það er eitt
eðli áburðarins, er eg ætla að mikið sje undir komið hjer í landi,
Jiðtt j)ess gæti lítið í heitari löndum, og aldrei sje um það talað
þar, cn það er rotnunarhiti hans, þ. e. hve mikill hiti myndast við
rotnun haus i jarðveginum. Slíkur hiti getur nokkuð bætt úr því,
að litill biti er í jarðveginum. Þótt tvær áburðartegundir hafi sömu
efnasambönd getur þð önnur vcrið miklu betri ef hún hefur mikinn
rotnunarhita. í öðrum löndum er borið á, að eins til að veita
jörðinni þau ofni, er liana vantar. Hjer á Iandi verður áburðurinn
einnig að hafa það ætlunarverk, að veita jörðinni hita. Tún með
góðum og miklum áburði er einskonar stðr vermireitur. Tilbúinn
áburður (Kunstgjödning) gerir eigi slíkt gagn hjer sem í öðrum
löndum. Ifjer þarf og meiri áburð en í öðrum löudum. Þetta er
að vísu kenning, er eg hcfl hvorki heyrt eða sjeð flutta af neinum
öðrum; get eg því cigi vitnað til orða eða rannsókna annara mauna
í þessu efni, en eigi að síður þykist eg mcga fullyrða, að kenning
þessi sje rjett.