Búnaðarrit - 01.01.1893, Page 50
Kaupskapur og kaupfjelagsskapur.'
Eptir Pjetur Jónsson á Grautlöndum.
Það er engum ofsögum sagt, þótt verzlunin sje
nefnd blóðrás þjóðanna. Hugsum oss; að mannkynið allt
sje einn líkami; sú samlíking hefur verið notuð allopt.
Það liggur þá í augum uppi, að það er verzlunin, sem
flytur næringarefnin víðsvegar um þennau líkama á
svipaðan hátt og blóðrásin flytur þau um líkama vorn.
Þótt hinn afarmikli mannfjelagslíkami sje ekki nema í
sumu sambærilegur við líkama einstaks manns, þá er
hann það fyllilega í því, að blóðrásin er eitt af helztu
lífsskilyrðum hans. Limir þeir, sem þessi svonefnda
blóðrás nær eigi til, eru dofnir og dauðir, og meinlokur,
sem hlaupa í verzlunina, eru rjettnefndir blóðsjúkdómar
þjóðanna.
Það ættu því allir, sem hugsa um þrifnað sinn og
annara, að athuga vel þessa blóðrás, og vera eigi síður
vandir að henni, en blóðrás síns eigin líkama. Jeg hef
’) Aðalþættir búnaðarins eru að eafna, hirða og hagnýta vol það,
sem safnað er, og verzla haganlega með það. Enn hafa ritgjörðir
um verzlanina algjörlega vantað í búnaðarritið; þess vegna er jeg
hinum heiðraða höfundi mjög þakklátur fyrir, að hann hefur orðið
við þeirri bón minni, að semja og hjálpa mjer um eptirfylgjandi
ritgjörð. Útg.