Búnaðarrit - 01.01.1908, Blaðsíða 241

BÚNAÐARRIT.
237
en að sigla inn á sumar aðrar hafnir á íslandi. Sum-
staðar kvað hann það verra fyrir stór gufuskip. Einnig
mun mega bæta skipaleiðina inn Hrútafjörð með því
að reisa smávita. Þá er komið er inn fyrir rifið hjá
Reykjum er innsiglingin greið, og höfnin við Borðeyri
er góð.
Ef öllum þeim bændum, sem hægt eiga með að
sækja til Borðeyrar, tekst að koma sér saman um að
reisa þar vænt sameignarsláturhús og draga þannig sam-
an mikla kjötvöru þar til útflutnings, þá munu þau fé-
lög, sem annast flutning milli landa, gera sór meira far
um að koma þangað en ella. Það hefir engin skipaút-
gerð ágóða af því, að sækja langar leiðir inn á hafnir,
þar sem lítili flutningur er fyrir. En þangað, sem mik-
inn flutning er að fá, munu gufuskipin koma, jafnskjótt
sem útgerð þeirra veit það. Gufuskipin fara eftir því,
hvar farm er að fá. —
A Austurlandi og á Norðurlandi er sauðfjárrækt til-
tölulega mest. Þar mega menn sízt við því að sundra
kröftunum og fara ráðleysisloga að í þessu máli. En
það hefir spilt svo mjög fyrir framkvæmdum manna og
framförum á íslandi, að sjóndeildarhringur flestra íslend-
inga hefir verið of þröngur. Hann hefir sjaldan náð út
fyrir hreppinn eða sýsluna og því nær aldrei út fyrir
landsfjórðunginn.
VIII.
Flest þau kaupfélög, sem hafa verið sett á fót á
Islandi á hinum síðasta mannsaldri, hafa bæði átt að
kaupa inn vörur handa landsmönnum og seija afurðir
þeirra. Verzlunarástandið hefir verið svo óhagfelt, að kaup-
félögin hafa orðið að annast hvorttveggja, því að allur
þorri manna hefir eigi haft annað að borga með en bús-
afurðir. Saia á afurðum landsmanna og innkaup á út-
lendum vörum hefir því aldrei verið aðskilin, og
fyrir því hefir vöruskiftaverzlunin enn getað þrifist á