Búnaðarrit - 01.08.1916, Side 86

244
BÚNAÐARRIT
hesta af dagsláttunni í fyrri slætti og 7 hesta í síðari
slætti — 25 hesta árlega. Reiknaði eg þá út vexti af því
fé, sem þessi blettur kostaði að meðtaldri girðing á einn
veg. Þegar töðuhesturinn var reiknaður á 4 kr., urðu
vextirnir 18%. Sléttan varð miklu dýrari vegna þess,
að mikil vinna fór í að flytja veggjamoldina í flagið, en
varð líka betri fyrir það.
Nú er þetta víst óvanaleg eftirtekja á Norðurlandi,
og ekki má gera ráð fyrir, að sléttur spretti svona
til frambúðar; hvorki völ á jafnmiklum undirburði né
ofanáburði, þegar túnin stækka. En að viðhalda þeirri
rækt, að dagsláttan gefi af sér um 18 hesta að meðal-
tali, það held eg sé mögulegt víðast hvar.
Eg skal nefna annað dæmi:
Næstu dagsláttu var farið eins með hjá mér, nema
minni veggjamold ekið í hana (Girðing tek eg þar ekki
með). Hún kostaði 240 kr. að meðtöldum 100 hestum
af áburði undir og yfir þökur, á 20 au. hesthlassið.
Töðuna geri eg 18 hesta árlega að meðaltali; þar reikna
eg hvern hest á 5 kr. = 90 kr. Dreg svo frá árlegan
kostnað: áburð, ávinslu, slátt og heyhirðing 30 kr.
Verða þá eftir 60 kr., sem eru vextirnir af áður nefndum
240 kr., eða = 25%. — Þess vil eg þó geta, að hér er
miðað við það, að engar misfellur verði, en þær koma
helzt af kali, þar sem halli er of lítill eða ónóg þurkun.
Slíkt getur verið óviðráðanlegt í kuldavorum.
Áburðarauki af skolpveitu.
Það hefir svo mikið verið ritað um meðferð á hús-
dýraáburði og um salerni, að eg tel óþarft að bæta við
það. Aftur á móti man eg ekki eftir neinu, sem ritað
hefir verið um áburðardrýgindi af skolpveitu úr bæjum;
hefl jafnvel heyrt suma halda því fram, að sá lögur sé
lítils eða einkis virði. Hygg eg að það sé hinn mesti
misskilningur. Vitaskuld er það, að mikill meiri hluti af
því, sem helt er í skolppípurnar, er vatn, einkum þar