Búnaðarrit - 01.08.1916, Qupperneq 91

BÚNAÐARRIT
249
irnir eru sí-blautir, meðan hiti er í heyi, þorna seint
vegna torfþaksins og endast illa.
Loks lét eg gera steinsteyptar hlöður með 7 álna
háum hliðarveggjum og stöfnnm eftir sperruhæð (meðai-
ris). Bitar eru úr járni og gluggar eins; þeim er lokið
upp. Vindaugu eru á stöfnum, nærri sperrukverk, og
reykháfar á mæni með járnbust yflr. Þökin einföld úr
bárujárni. Að öllu eru þær svo vandaðar, sem þekkingin
náði til; sléttaðar utan eins og íbúðarhús. Borin kreósót-
olía á viði: lausholt, sperrur og langbönd. Þessar hlöður
eru beztar; héla sama sem engin, enda hurðir fyrir öll-
um dyrum. Með þessu lagi er nógur súgur undir þakinu,
sem bæði varnar hélu á vetrum og þurkar sudda á
sumrum. Járnþökin hitna fljótt af sól, og viðirnir þorna.
Önnur steypta hlaðan rúmar freklega 700 heyhesta
og kostaði 1550 krónur, eða kr. 2,20 yflr hestburðinn.
Hin rúmar 500 hesta og kostaði 800 kr., eða kr. 1,60
yfir hestburðinn.
Verðmunurinn stafar einkum af því, að dýrari hlaðan
stendur í talsverðum haila og allur aðflutningur á efni:
möl, sandi og á vatni, var erfiður og langur; varð ekki
komist með nema hálf æki. Útlent efni líka nokkru
dýrara, og loks var meiri kunnátta og æflng við ódýrari
hlöðuna; hún var gerð síðar.
Fjárhúsin standa við báðar þessar hlöður. Eru þau
steinsteypt og við báðar hliðar á þeirri, sem stendur á
sléttlendi.
Nú munu ýmsir lesendur hugsa og segja: „Það er
gagnslaust, að segja okkur frá þessu. Við höfum ekki
efni á að byggja svona“. — Nei, ef til viil, ekki alveg
svona. En eg lít víst öðruvísi á málið, og — staðhættir
eru misjafnir. Hér varð t. d. annaðhvort að gera, að
steypa eða byggja engar hlöður. En — þá var ekki unt
að geyma heyin skemdalaus, því torfrista var þrotin, og
nokkuð hafði verið rist á engi (Líkt mun víðar vera).
Veggjaefni var ekki að fá annað en möl og sand. Að