Morgunn - 01.04.1920, Qupperneq 25

MORG UNK
19
atriðið er hitt, að líðan vor hinum megin fer samkvæmt
föstum lögum eftir breytni vorri og hugarfari hér. 0g
sálarrannsóknirnar og spiritisminn kenna okkur æ betur,
að *.syí/ allrar þroskunar er þroskun sálarinnar*.
Jakob Jóh. Smári.
Fyrirheitia um anda sannlEikans.
fiuítasunnuvæða 1919.
EJtir
pvófessor fiavald FlÍElsson.
Ef þér elskið mig, þá munuð þér halda hoðorð min. Og
eg mnn hiðja föðurinn, og hann mun gefa yður annan huggara,
til þess að hann sé hjá yður eilíflega, anda sannleikans, hann,
«em heimurinn getur ekki tekið á móti, af því að hann sér
hann ekki og þekkir hann ekki heldur (Jóh. 14, 15—17).
Hvítasunnuhátíðin hefir frá upphafi verið vorhátíð.
Oss minnir hún sérstaklega á hina fyrstu vordaga kristi-
legrar kirkju, á heilaga tíma guðmóðs og hrifningar, þá
er lindir nýs, auðugs og öflugs trúarlífs brutust fram —
lindir, sem smátt og smátt urðu að lækjum og fijótum
og yngdu upp alt það land, er þær runnu um. Þá var
sem væri að rætast það, er Ezekiel spámaður segir frá í
einni af sýnum sínum um musterið í Jerúsalem (Ezek. 47,
1— Í2). Hann sá vatn spretta upp undan þröskuldi musteris-
ins. Er það hafði runnið nokkurn spotta, var það orðið
að læk, sem tók honum i hné. Og siðan óx lækurinn æ
meir, unz hann varð að óvæðu fljóti. En alstaðar þar
sem vatnið rann, uxu græn tré á fljótsbökkunum beggja
vegna. Þegar það hafði runnið um sléttlendið, féll það í
Dauðahafið. En þá varð vatnið í Saltasjó beilnæmt, svo
2*