Morgunn - 01.04.1920, Qupperneq 58

52
M 0 R U U N N
kerflð starlaði sitt í hvort sinnið og sitt ineð iiverjum
hætti«. Það virðist þá vera mismunandi efni i þessum
heilakerfum eða heilabólum, sem hann kallar oftast. Og
fari svo, að þetta »griplusamband« raskist og persónuskifti
verði, getur prúðmennið orðið að dóna, góðmennið að
fanti, sæmdarkonan að hroðalegasta skassi, sem eys böl-
bænum og öllu hinu versta yfir alla þá, sem liún hefir
unnað. Og eftir þessu á allur óþokkaskapur að geymast
í ’heilabólum og vera alt af til taks, þegar þessar »gripl-
ur« bila og samband myndast í sambandsslitinu!
Á. B. getur þess, að honum og Gruðraundi prófessor
Finnbogasyni hafl komið saman um að nota orðið >gripl-
ur« fyrir gríska orðiðið »Synapsis«. Þetta er undarlegt
val, þar sem orðið »griplur« eða »griplar« er gamalt heiti
á totulausum fingravetlingum, sem eru oft notaðir við
votaband, er gerir menn sárhenta, og ýms önnur úti-
verk.
Annars er margt í þessum fyrirlestri gripið úr jafn-
lausu lofti eins og það, sem nefnt hefir verið, þótt hér
sé látið staðar numið. Og þó er fyrirlestur þessi ekki nema
tíu blöð »Iðunnar«.
Þetta er hinn fyrsti fyrirlestur, sem fluttur var í Hinu
íslenzka vísindamannafélagi. Sagt er, að Á. B. lxafi geng-
ist fyrir því að fá það stofnað. Það má því gera ráð fyrir,
að hann muni ekki hafa viljað velja því af verri endan-
um, þegar hann bauð félagsbræðrucu sínum fyrstu vísinda-
krásirnar. En þeir mega ekki vera matvandir, ef þeim
hefir bragðast vel jafn-illa Jsoðinn og ólystugur getgátu-
grautur.
Þórður Sveimson.