Morgunn - 01.06.1977, Blaðsíða 74

72
MOHGUNN
ástæðu til þess að kynna sér þessar að ýmsu leyti hyltingar-
kenndu skoðanir.
Emerson, Hawthorne, Carlyle, Thoreau, Colericge, De
Quinsey, Materlinck og Göthe voru menn, sem ekki létu
segja sér, hvað þeir mættu lesa. Og með hjálp þessara mikil-
menna gat Swedenborg eytt ævagömlum fordómum margra
manna og fyllt, heiminn sólskini nýrrar hugsunar.
Sökum þess, hve merkilegur maður Swedenborg er, hef ég
talið rétt að kynna sumar skoðanir hans rækilegar en venja
mun í venjulegri bókarumsögn, þegar út kemur á íslenzku
rit eftir hann, því að hann mun ekki kunnur að ráði hér á
landi.
Swedenborg er óvenjulega rökfastur í guðfræði sinni, enda
telur hann sjálfsagt að beita skynseminni og þá ekki sizt við
lestur Ritningarinnar. Hann sýnir í ritum sinum, að það þarf
ekki að vera nein fjarstæða að sameina trú og skynsemi, þótt
uppi séu guðfræðingar jafnvel enn í dag, sem halda að slíkt
geti ekki farið saman.
Ég fagna þessu riti og það er einlæg skoðun mín, að það
geti orðið íslenzkum prestum að verulegu liði í útskýringum
á ýmsum trúaratriðum.
Sveinn Ólafsson hefur vandað til þýðingu sinnar og gert
ítarlega grein fyrir henni í formála. Bókin er sérlega falleg í
útgáfu bókaútgáfunnar Þjóðsögu, sem gefið hefur út ýmsar
athyglisverðar bækur, eins og t. d. ÞrdSinn gullna eftir Natalie
N. Banks og Meistarann og leitina eftir J. Krishnamurti. Það
er bersýnilegt á vali þessarar bókaútgáfu að þar ráða ekki
fyrst og fremsl gróðasjónarmið. öll vinna hennar er sérlega
vönduð.