Morgunn - 01.06.1977, Blaðsíða 29

KRISTJÁN FRÁ DJtJPALÆK:
ÓLAFUR TRYGGVASON
HU GLÆKNIR
Hann andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 27. feb.
1975.
Fárra manna er svo djúpt saknað. Ötrúlega margir stóðu í
þakkarskuld við hann. Og okkur, nánustu vinum hans, gengur
seint að átta okkur á því, að hann sé ekki lengur í kallfæri.
Líf hans var svo óvenjulega lifandi.
Ölafur var vitur maður og kærleiksríkur. Hann var einnig
gæddur þeim sjaldgæfa eiginleika að geta miðlað sjúkum og
vanmáttugum læknandi orku. Þessi orkubrunnur áttí. ekki
aðeins uppsprettu í hans eigin inni, heldur gat hann ausið af
þeim lifgefandi lindum, sem guðir gefa kjörbömum sínum
vald til að fylla ker sín í, til svölunar hinum aðframkomnu.
Auk þessara náðargjafa, vitsmuna, góðvildar og dularhæfi-
leika, átti hann í ríkum mæli þær d}rgðir, sem mestar eru og
vænlegastar til aleflingar þeiri'a, en það er hugrekki til að játa
opinberlega dýpstu sannfæríngu og standa við hana. Og svo
óbugandi viljaþrek til að yfirstíga hvern þröskuld, er verður
á vegi þeirra manna, sem leita andlegs vaxtar.
Ölafur var einlægur trúmaður, og trú sinni leitaði hann
ekki aðeins næringar á sviði tilfinninga, heldur einnig vits-
muna og vísindalegra kannana.
Kristur var meistari Ölafs í lifi sínu og orði. Honum og í
hans anda vann hann hvert verk, bæði andlegt og veraldlegt.
Kristur var Ólafi ekki aðeins vegsögumaður, heldur var hann
honum vegurinn sjálfur.
Á hérvistardögum sínum valdi Kristur sér lærisveina úr
hópi óbreyttra alþýðumanna. Hlutverk ]>að, sem hann fól