Morgunn - 01.06.1977, Blaðsíða 45
nur.SKYNJANin
43
öxnafelli. En þær fóru saman á fund Edwards til lækninga
árið 1947, ef ég man rétt. Með þessum hætti lítum við Harry
Edwards fyrst íslenzkum augum. Þær Margrét og Guðrún
hafa báðar lýst þessari ferð, hvor í sinni hók, Margrét í
Skyggrm konunni og Guðrún í bók sinni Tveir heimar. Ég gef
nú fni Margréti frá öxnafelli fyrst orðið:
„Þann 16. september komum við til Mr- Edwards rétt fyrir
kl. 2. Hús hans stendur utan við borgina i dásamlega fallegu
umhverfi. Miðaldra maður tók á móti okkur og bauð okkur
inn á lækningastofuna. Okkur var vísað til sætis innst inni í
stofunni skammt frá stól miðilsins. Við urðum þegar varar við
mjög sterk áhrif þarna inni. Loftið var þrungið einhverri and-
legri orku, sem streymdi um okkur. Þegar Mr. Edwards kom
inn kynntum við okkur fyrir honum, og tók hann mjög hlý-
lega á móti okkur.“ Og síðan tekur Guðrún frá Berjanesi við
og lýsir því sem fram fór. Hún segir svo frá:
„Ég (Guðrún) var fyrsti sjúklingurinn, sem hann tók til
meðferðar- Byrjaði hann aðgerðir sinar með því að strjúka um
brjóst mér, handleggi og bakið, beigði mig fram og aftur og út
til hliðanna. Þvinæst strauk hann fast fætur og mjaðmir. Öll
liðamót athugaði hami mjög vandlega. Hann sagði að styrkur-
inn kæmi, kvaðst vera búinn að setja samband á taugakerfið,
en ekkert taldi hann unnið við það, að ég kæmi aftur til sín.“
Og frú Guðrún heldur áfram. Og segir nú frá því hvað hin
skyggna vinkona hennar sá.
„Meðan hann var að framkvæma aðgerðir sinar á mér,
kvaðst; fni Margrét hafa séð eins og hvítleit slæðubönd vefjast
utan um mig og fylgdist hún með þessu um stund. Virtist
henni þau vera þrungin einhvers konar lífrænni orku. Lýsti
hún því síðan, hvernig þessar orkuslæður stigu hægt og hægt
upp á við, en mættu þær öðrum slíkum, en þær voru bláleitar
að sjá. Þær sameinuðust þó ekki, en voru á sífelldri hreyfingu,
en orkublik þetta virtist henni vera í mjög náum tengslum
við Mr. Edwards. Að tiu mínútum liðnum hætti Mr. Edwards
aðgerðum sínum við mig- Meðan hann var að fara höndum
um mig, fann ég greinilega einhvers konar orkustrauma leika