Morgunn


Morgunn - 01.06.1977, Qupperneq 32

Morgunn - 01.06.1977, Qupperneq 32
30 MORGUNN ins sáu það leysast upp í bylgjukvik og ljós á rannsóknarstof- um sínum. Efnið varð „andi“, tónlist, ósýnilegt, ósnertanlegt og ómótanlegt, nema með huganum. — Guð er andi og þeir, sem tilbiðja hann, eiga að tilbiðja hann í anda. — Var þá ekki Guð allt og allt Guð? Hví þá að æðrast í stað þess að fagna? Hér finnast einnig frásagnir af hinum furðu- legu örlagaflækjum, sem lífið býr einstaklingum og hópum, ótakanlegum vandamálum, sem Ólafi tókst oft að aðstoða við að leysa. Einnig finnast sagnir af furðulegum lækningum, sem fólk hlaut hjá Ólafi og vottfesti með undirskrift sinni. Slíkt vekur sjúkum vonir um hjálp í þeirra neyð. En Ólafur gefur Guði dýrðina og hann tók ógjama sjúka til meðferðar, nema læknar hefðu gefizt upp við lækningu þeirra. Ólafi var vel ljós sú ábyrgð, sem hvílir á þeim, er skrifa. Hans hlutverk var að vinna óskilorðsbundið með hinum já- kvæðu öflum lífsins. Og þó hann skelfdist oft grimmd og fá- vitaskap samtíðar sinnar, hann lifði m. a. tvær heimsstyrj- aldir, þá missti hann aldrei tni á manrdnn og framtíð hans á jörðinni. Harm trúði því, að þrótt fyrir allt væri mannkynið á þroskabraut, og hann vann hverja stund að því, að svo mætti verða. 1 bókinni Hinn hvíti galdur fjallar Ólafur á einum stað um skáldsögu, er þá var á dagskrá. Þar kemst hann svo að orði: „Þegar öll kurl koma til grafar er meira af gæðum í veröld- inni en vonzku, meira af fegurð í heiminum en ljótleik, meira af sannindum í tilverunni en ósannindum. Sú skáldsaga, sem lýsir fegurð og manngöfgi, er því engu síður „raunsæ“, engu síður „hlutlæg rannsókn“ en greinargerð höfunda í skáldsögu- formi, sem greina eðlisgerð mannsins í gegnum hjúp siðfágun- ar og menntunar sem „fordild, nautnasýki, ragmennsku og flærð“ og leitast við að „tæta manninn sundur“. Þess vegna skal eilífðarvissa, ímyndunarafl og fegurðarskyn ráða mestu um samningu skáldsagna. Það mun greiðfærasta leiðin til að bjarga þeirri „tvífættu tegund, sem breytir auðæfum jarðar í vetnissprengjur og geislavirkt úrfelli, meðan börn svelta."
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Morgunn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.