Morgunn


Morgunn - 01.06.1977, Blaðsíða 14

Morgunn - 01.06.1977, Blaðsíða 14
12 MORGUNN þeim efnum, og vitum, að allir þeir, sem hafa gert það, sjá nú margt, sem öðrum er hulið. Þeir sjá, að lieimurinn, sem vér lifum í, er margfalt dásamlegri en vér höfðum gert oss í hug- arlund. Þótt mannkynið hafi nú lifað í honum árþúsundum saman, hafa allfæstir nokkuð af hinni fegurstu álfu hans — andlega heiminum — að segja. Rannsóknir vorar hafa borið rikulega ávexti, og opna oss sí og æ ný rannsóknasvið. Nið- urstöðunni af þessum rannsóknum geta menn kynnzt í ýms- um guðspekiritum, en hér viljum vér aðeins líta á þá fræðslu, sem þessar rannsóknir hafa veitt oss um líf manna eftir dauð- ann. Það er þá fyrst af að segja, að dauðinn er ekki endalok lífs vors, eins og oss var svo tamt að ætla i vanþekkingu vorri. Hann er aðeins skref frá einu tilverustigi á annað. Ég hef þegar sagt, að vér getum likt honum við það, að vér leggjum af oss yfirhöfn og stöndum eftir í venjulegum innanhúss- klæðnaði — „andlega likamanum“. En jafnvel þótt Páll post- uli nefndi hann andlegan, sökum þess, að hann er úr smá- gjörvari efnistegundum en vér þekkjum hér á jörðu, þá hef- ur hann eigi að síður ákveðna lögun, og er í raun og veru efniskenndur. Jarðlíkami vor er sambandsliður milli vor og þessa heims; ef vér hefðum hann ekki, mundum vér ekki hafa neitt af þessum heimi að segja, gætum yfirleitt hvorki gert vart við oss né haft nokkur kynni af öðrum. Yér vitum, að þannig er því einnig farið með hinn andlega líkama, hann er sambandsliður milli vor og hins andlega heims. Þú mátt ekki hugsa þér að hinn andlegi heimur sé einhver þokukennd- ur huliðsheimur langt úti í geimi. Hann er ekkert annað en hinn smágjörvari hluti þessa heims. Mér kemur þó sízt til hugar að neita þvi, að æðri og fjarlægari heimar séu til, heldur aðeins, að dauðinn flytur oss ekki yfir í þá, þvi að hann er ekki annað en skref frá einu tilverustigi á annað í þessum heimi, sem vér þekkjum nú að nokkru leyti. Það er að vísu satt, að þú missir sjónar á ástvini þínum, sem hverfur inn á hið æðra tilverustig, en þegar að er gáð, hefur þú aldrei séð hann í raun og veru, heldur aðeins líkamann, sem hann
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.