Morgunn


Morgunn - 01.06.1977, Síða 14

Morgunn - 01.06.1977, Síða 14
12 MORGUNN þeim efnum, og vitum, að allir þeir, sem hafa gert það, sjá nú margt, sem öðrum er hulið. Þeir sjá, að lieimurinn, sem vér lifum í, er margfalt dásamlegri en vér höfðum gert oss í hug- arlund. Þótt mannkynið hafi nú lifað í honum árþúsundum saman, hafa allfæstir nokkuð af hinni fegurstu álfu hans — andlega heiminum — að segja. Rannsóknir vorar hafa borið rikulega ávexti, og opna oss sí og æ ný rannsóknasvið. Nið- urstöðunni af þessum rannsóknum geta menn kynnzt í ýms- um guðspekiritum, en hér viljum vér aðeins líta á þá fræðslu, sem þessar rannsóknir hafa veitt oss um líf manna eftir dauð- ann. Það er þá fyrst af að segja, að dauðinn er ekki endalok lífs vors, eins og oss var svo tamt að ætla i vanþekkingu vorri. Hann er aðeins skref frá einu tilverustigi á annað. Ég hef þegar sagt, að vér getum likt honum við það, að vér leggjum af oss yfirhöfn og stöndum eftir í venjulegum innanhúss- klæðnaði — „andlega likamanum“. En jafnvel þótt Páll post- uli nefndi hann andlegan, sökum þess, að hann er úr smá- gjörvari efnistegundum en vér þekkjum hér á jörðu, þá hef- ur hann eigi að síður ákveðna lögun, og er í raun og veru efniskenndur. Jarðlíkami vor er sambandsliður milli vor og þessa heims; ef vér hefðum hann ekki, mundum vér ekki hafa neitt af þessum heimi að segja, gætum yfirleitt hvorki gert vart við oss né haft nokkur kynni af öðrum. Yér vitum, að þannig er því einnig farið með hinn andlega líkama, hann er sambandsliður milli vor og hins andlega heims. Þú mátt ekki hugsa þér að hinn andlegi heimur sé einhver þokukennd- ur huliðsheimur langt úti í geimi. Hann er ekkert annað en hinn smágjörvari hluti þessa heims. Mér kemur þó sízt til hugar að neita þvi, að æðri og fjarlægari heimar séu til, heldur aðeins, að dauðinn flytur oss ekki yfir í þá, þvi að hann er ekki annað en skref frá einu tilverustigi á annað í þessum heimi, sem vér þekkjum nú að nokkru leyti. Það er að vísu satt, að þú missir sjónar á ástvini þínum, sem hverfur inn á hið æðra tilverustig, en þegar að er gáð, hefur þú aldrei séð hann í raun og veru, heldur aðeins líkamann, sem hann
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.