Morgunn - 01.06.1977, Blaðsíða 76

74
MORGUNN
hvað það er. Datt í hug, að eitthvað hefði skeð heima, en und-
ir niðri fannst mér, að svo væri ekki. Ennþá einu sinni fer ég
í göngu, en allar mínar tilraunir til þess að vinna bug á
þessu eru árangurslausar, ég get ekki á heilli mér tekið. Fer
samt og fæ mér kaffisopa kl. að ganga fimm. Sit ein við borð.
Þá er eins og allt í einu opnist hugur minn og ég skynja á
einhvern hátt þetta: „Farðu heim í kvöld“. Þetta er endur-
tekið aftur og aftur. Fg byrja á því að tala við hótelstjórann,
hvort ég geti sagt herberginu lausu fyrr en ákveðið var, og
var það í lagi. Því næst fer ég upp á símstöð, næ í dóttur mína
og segi henni, að ég sé að koma heim í kvöld. Hún spyr
strax, hvort eitthvað sé að, ég segi að svo sé alls ekki. Því næst
fer ég og kaupi farmiða. Þegar þessu er lokið og ég er á leið-
inni aftur niður að hótelinu, hverfur frá mér allur kvíði og
eins og þungu fargi sé af mér létt. Fg geri upp minn reikning,
geng frá dótinu mínu og sezt inn i borðsal að fá mér eitthvað
að borða. Rútan átti áætlun eftir smástund. Þegar ég er rétt
sezt, kemur Eysteinn, hótelstjóri, er á leið inn í sína íbúð,
staldrar aðeins við hjá mér, réttir mér höndina og kveður
mig. Skammt frá mér sat læknir, sem var dvalargestur. Sé
ég, að einhver kemur úr íbúð hótelstjórans í talsverðu upp-
námi, hafði tal af lækninum, og fóru þeir báðir þangað inn.
Eysteinn hafði dottið niður rétt eftir að hann lokaði hurðinni
og látist samstundis. Þegar ég sezt inn í rútuna, sá ég, hvar
líkið var borið vit.
Sjálf var ég ekki búin að jafna mig nógu vel eftir mína
reynslu, og hafði þetta þar af leiðandi sterk áhrif á mig.
Já, ég verð alltaf þakklát fyrir það, að ég félck þessa að-
vörun, og að ég að lokum skyldi skilja hana.
Fg hefi aðeins nefnt hér tvö atvik af fleirum.
Að lokum vil ég þakka yður fyrir ótal erindi, sem þér hafið
flutt í útvarpið og ég hefi hlustað á.
Með beztu kveðju,
Helga Jóhannsson,
Birkimel 10 B, Rvík.