Morgunn - 01.06.1987, Blaðsíða 35

útskrifaðist hann sem læknir frá háskólanum í Louisville og
helgaði sig síðan læknisfræðinni að mestu.
Átján ára að aldri átti hann samtal við Polk biskup ensku
biskupakirkjunnar og komst þá að því að biskupinn bjó yfir
óvenjulegum næmleika gagnvart málmum og fékk Buchanan
strax áhuga á þessu fyrirbæri. Sagði biskupinn honum að væri
hann var staddur í dimmu herbergi, þar sem hann kæmist í
snertingu við látún, fengi hann samstundis óþægilegt málm-
bragð í munninn og minnti þessi málmur sig alltaf á þetta sér-
kennilega bragð. Svo virðist sem hann hafði með snertingu
einni saman geta fundið „bragð“ af fleiri málmum, en hver
málmur haft sinn sérstaka keim.
Buchanan hafði lifandi áhuga á öllu, sem gæti miðað að fram-
förum og nýjum uppgötvunum á vísandasviðinu og lét ekkert
slíkt fram hjá sér fara, þótt aðrir létu sig það oft engu skipta.
Buchanan fékk strax mikinn áhuga á hinum einkennilegu hæfi-
leikum Polk biskups og einsetti sér að komast að því hvort skýr-
ínga á þessum hæfileikum væri að finna í taugakerfi mannsins,
því að læknisfræðin var þá orðin meginviðfangsefni hans.
Hann byrjaði þegar að leita að fleiri einstaklingum, sem
gæddir væru þessum sömu hæfileikum. Til þess að ganga úr
skugga um næmleika þeirra, var hann vanur að fá þeim í hendur
málma af ýmsum tegundum án þess að þeir vissu hvaða tegund
hver þeirra væri. Síðan spurði hann þá hvort þeir yrði varir við
nokkur sérstök áhrif, Petta bar þann árangur, að hann uppgötv-
aði stóran hóp einstaklinga, sem gæddir voru sömu hæfileikum
og Polk biskup og fundu „bragð“ af málmum á sama hátt og
hann. Hann fann fjölda manna, sem fundið gátu „bragð“ af
málmum með því að snerta þá. Af hópi, sem valinn var af hand-
ahófi var stundum helmingurinn gæddur þessum hæfileikum í
misjafnlega ríkum mæli.
Buchanan datt í huga að ef til vill væri sams konar næmleiki
til gagnvart fleiri efnum og innan skamms uppgötvaði hann
fleiri tegundir af næmleika hjá fólki en hann hafði ímyndað sér
að væru til. Nú fór hann að gera tilraunir með læknastúdentana,
sem hann kenndi. Hann lét þá fá í hönd sér ýmsar lyfjatengund-
ir, sem þeir áttu að halda á meðan á fyrirlestri stóð og án þess
morgunn
33