Ný saga - 01.01.1991, Blaðsíða 50

hægt að kvarta því ef t.d.
ljósmyndir eru teknar sem dæmi,
þá liefur nokkuð verið leitað til
okkar en þá er það ókostur að
það á ennþá eftir að gera ljós-
myndasafnið aðgengilegra. Þar
er skráningin auðvitað efst á
hlaði en það stendur fljótlega
til bóta. Annars er þetta þröngur
hópur sem kemur og best gæti
ég trúað að það væru í rauninni
ekki margir sem vita af ljós-
myndasafninu hér. Ég held
reyndar að sagnfræðingar séu
nógu meðvitaðir um ljósmyndir
og notagildi þeirra en kannski
síður um ýmislegt annað sem
gæti komið þeim að gagni eins
og td. sýningarnar. Sýningarnar
eiga náttúrlega að vera árangur
af ákveðinni sagnfræðistúdíu,
þetta er í raun bara ákveðinn
framsetningarmáti á niður
stöðum.
HÚSVERND
Hver er þín stefna í htís-
friöunarmálum í grófutn
dráttum? Eiga htís ekki bara
aö standa þar sem þau voru
reist, frekar en aö Jiytja þatt
á safn?
Og jafnvel flytja þau af safninu
þangað sem þau stóðu áður!
Hefur sá tnöguleiki veriö
rœddur?
Það hafa komið upp slíkar
hugmyndir í sambandi við
Dillonshús til dæmis og
Laufásveginn. Lóðirnar sem
þessi hús stóðu á eru enn auðar.
Hús em nefnilega ekki flutt í
dag nema þau séu fyrir og ekki
möguleiki á að þau fái að standa
áfram á sínunr stað. Þetta hefur
breyst; í upphafi hefur kannski
meira verið sóst eftir ákveðnunr
húsum. En það sem við berjumst
fyrst og fremst fyrir er að hús
séu varðveitt í sínu upphaflega
umhverfi. Þau hafa fyrst og
fremst gildi á þeim stað sem
þau hafa staðið á, það er engin
spurning. Það kemur fyrir samt
að hús geti ekki fengið að
standa áfram á sínunr stað og
þá leggjum við til að húsið sé
flutt innan miðbæjarins eða
viðkomandi hverfis. Þetta á að
sjálfsögðu við um hús sem hafa
eitthvert gildi, það em náttúrlega
til hús sem hafa ekki
varðveislugildi. En ef hús hafa
slíkt gildi, þá oftast fyrst og
fremst af byggingasögulegum
ástæðum, þá á þetta við. Dæmi
um þetta gæti verið Tjarnargata
3c sem var inn á Alþingisreit,
þar sem var búið að samþykkja
í Aðalskipulagi að yrði gert
bílastæði eða jafnvel byggt nýtt
Alþingishús, jóað hús varð að
víkja, hvað sem liver sagði. Þá
fannst okkur eftirsóknarverðara
að llytja húsið til innan þess
svæðis sem jrað tilheyrði heldur
en að fara með það á safn.
Þegar hús er geymt á safni þá
missir það ákveðið líf, |raö er
ekkert hægt að neita því. Mér
finnst mikilvægt að reyna að
halda í jiennan gamla kjarna í
miðbænum, þó svo að það þýði
að það þurfi að flytja þau
eitthvað til í neyðartilvikum. Svo
kemur auðvitað fyrir að hús eru
mikilvægir safngripir, eins og
til dæmis Vesturgata lób -
Gröndalshús - sem er bakhús,
mjög sérstakt bæði hvað varðar
byggingastíl og sögu. í því
tilviki mætti segja að húsið sé
mikilvægur safngripur sem
hægt væri að rökstyðja flutning
á til safns, svo dænri sé nefnt.
Þannig að þaö eru dæmi um
hús sem væri kannski frekar
leggjandi á sig að flytja á safn
en að flytja þau til innan
ákveðins reits sem er þó
aðalstefnan.
Annað sem kemur til álita
varðandi þessi hús sem hafa
gildi sem fulltrúar ákveðins stíls,
er að ef einkaaðili kaupir slíkt
hús með það fyrir augum að
nota það sjálfur, þá flytur hann
það á sína lóð, gerir það upp
með það fyrir augum að nota
það sem íbúðarhús og það
þýðir ákveðnar breytingar. Ef
húsið fer hins vegar á safn þá
Bakkastígur 9 um 1930. Húsiö varbyggt 1884 í landi Ánanausta og ereinn af steinbæjunum sem enn standa oq hafa
nú veriö triðaöir.
48