Vera - 01.12.2002, Blaðsíða 41

„Vilborg Harðardóttir, sem nú er ný-
látin, fékk mig til þess að halda nám-
skeið í Tómstundaskólanum. Fimm úr
þeim hópi héldu áfram samvistum og
lærdómi undir minni hendi og við stofn-
uðum Kvennakirkjunna. Kvennakirkjan
er grasrótarhreyfing innan þjóðkirkjunn-
ar, hún hefur vaxið með árunum og stór
og áhugasamur hópur kvenna heldur
starfi hennar lifandi með því að sækja
messur okkar mánaðarlega en þær eru
haldnar í ýmsum kirkjum. Við höfum
þróað okkar eigið messuform og leggjum
áherslu á mikilvægi allra sem koma. Að-
alheiður Þorsteinsdóttir söngstjóri okkar
hefur endurnýjað lagaval okkar og
Kvennakirkjukonur hafa ort og þýtt
söngtexta. Úrval þessara nýju laga og
texta kemur út í hefti á afmælinu. Nám-
skeið eru mikilvægur þáttur í starfi okkar
og er leið margra inn í frekara starf. Nám-
skeiðin fjalla um kvennaguðfræði í
tengslum við ýmsa þætti daglegs lífs, svo
sem lífsgleðina, kvíðann, lífið eftir skiln-
að, slökun og fleira. Við höldum líka
námskeið um Biblíuna og gáfum út bók-
ina Vinkonur og vinir Jesú með völdum
textum á máli beggja kynja sem er mikið
áherslumál okkar. Þau sem vilja kynna
sér þau sjónarmið nánar geta lesið um
þau á heimasíðunni okkar, www.kirk-
jan.is/kvennakirkjan. “
Auður segir að fyrstu greinarnar um
kvennaguðfræði hafi komið út árið 1960
og strax fyrir 1970 hafi myndast afar
sterk hreyfing í kringum þær.
„Það var gefið út blað á vegum Lút-
erska heimssambandsins og ég bjó í
sömu götu þegar ég var í Frakklandi. Eg
las alltaf blaðið og þótti það stórkostlegt
og alveg ólýsanlega kraftmikið, þær voru
svo mikilúðlegar þessir fyrstu kvenna-
guðfræðingar; til að mynda Mary Daly
sem síðar gekk af trúnni og yfirgaf kirkj-
una. En ég las aldrei blaðið eftir klukkan
fjögur vegna þess að þá gat ég ekki sof-
ið,“ segir Auður og hlær. „Eg var síðar í
stjórn Lúterska heimssambandsins þegar
kvennaguðfræðin varð sterk bylgja og
mikill kærleikur og vinátta í þeim hópi.“
Hvert er meginmarkmiðið með því að
ástunda kvennaguðfræði? Til dæmis að
tala um guð í kvenkyni?
„Það er einsog Mary Daly segir: Ef
Guð er karl, þá þýðir það að karlar séu
guðir. Við sjáum það bara sumar okkar
og alltaf þegar ég held þessu fram segir
einhver: „Það skiptir ekki máli“. Ég segi
á móti: „Það skiptir öllu máli.“ Það mæt-
ir andstöðu vegna þess að það mun
breyta stöðu okkar í heiminum þegar við
förum að sjá að Guð er í okkar hópi. Hún
situr hérna hjá okkur í sófanum og er vinkona okkar, yndislegust
og gáfuðust, en er í okkar hópi.
Ef við tölum um Guð í okkar hópi, verður það til þess að við
tölum um dreifingu valdsins. Við brjótum niður píramídann þar
sem konur eru neðstar og einn karl efstur. Og það eru auðvitað
miklu fleiri en við konur sem vilja búa til úr píramídanum hring
þar sem allar manneskjur eru jafnar og haldast í hendur. Þetta er
markmið kvennaguðfræðinnar."
Vertu bara hrædd!
Mér fannst þegar ég var að skoða predikanirnar þínar á heima-
síðu Kvennakirkjunnar að þú einsetjir þér að taka Guð niður af
þessum háa stalli sem hann hefur verið á frá örófi alda og setja
hann mitt á meðal okkar. Finnst þér mikilvægt að við tökum
Guð með okkur í daglega lífið?
„Gjörsamlega," segir Auður með áherslu. „Við lesum upp-
örvunarorðin úr Biblíunni: „Óttastu ekki“. En við óttumst samt.
Ég vil heldur segja: „Vertu bara hrædd! Guð er hjá okkur í óttan-
um og öllum þessum tilfinningum sem okkur finnst neikvæðar."
Þetta hefur alltaf verið sagt en það eru bara áherslurnar sem eru
misjafnar. Ég held að það sé svo mikilvægt að við finnum það í
daglegu lífi okkar, sem ævinlega bylgjast, að Guð er hjá okkur.
Okkur er óhætt að verða vesælar og gefast upp. Við munum
komast yfir það, því Guð mun leiða okkur útúr því.“
Ég fann þegar ég var að lesa bókina þína Vinátta Guðs að þú
tekur burt þennan Guðs „ótta“. Þetta ægivald...
„Við reynum að finna ný orð í guðfræði okkar. 1 stað þess að
tala um guðsóttann tölum við um vináttuna við Guð. Að óttast
Guð er að elska Guð. Þess vegna finnst okkur mikilvægt að segja:
„Njóttu vináttu þinnar við Guð.“ Þetta eru orð sem við notum í
daglegu lífi okkar og þau eru okkur töm.“
Það sem pirrar fólk mest sem hefur ekki kynnt sér að gagni
kvennaguðfræðina er að heyra talað um Guð í kvenkyni. Af
hverju heldurðu að það fari svona ofsalega í taugarnar á fólki?
„Því finnst mynd Guðs í karlkyni heilög, vegna þess að fólk
hugsar um mikilleika karla á kostnað kvenna. Eitthvað af þessu
er að fólk vill ekki láta segja sér fyrir verkum, því finnst þetta
uppáþrengjandi eða yfirráðasamt, jafnvel dónalegt að vera að
segja það sem gengur þvert á hefðina. Það eru sjálfsagt margir
þættir á bakvið þetta, en fýrst og fremst held ég að hin heilaga
karlmynd í huga fólks skyggi á. Fólk segir að það skipti ekki
máli hvaða kyn er notað þegar talað er um Guð, en svo skiptir
það öllu máli þegar að því kemur að Guð sé karl.“
I Biblíunni er ekki einungis talað af körlum heldur er bara
talað við karla. Stundum fæ ég á tilfinninguna að hún sé ekki
ætluð konum.
„Það eru til konur sem finnst að þær eigi ekki heima innan
kirkjunnar með þessa trúarbók sem er á margan hátt andstæð
konum. Kirkjan okkar er að mörgu leyti frjálsleg en samt er hún
Ég held að það sé svo mikilvægt að við finnum
það í daglegu lífi okkar, sem ævinlega bylgjast,
að Guð er hjá okkur. Okkur er óhætt að verða
vesælar og gefast upp. Við munum komast yfir
það, því Guð mun leiða okkur útúr því.
41