Vera - 01.12.2002, Blaðsíða 6

skyndimynd
„ Hjördís^
HORKUTOL
Það munaði aðeins örfáum sekúndum að Hjördís Erna
Ólafsdóttir ynni titilinn Hörkutól í keppni sem haldin
var í tengslum við kraftlyftingamót í byrjun nóvember.
Hjördís er hörkutól - fínleg og grannvaxin 23 ára stúlka
sem vinnur við malbikun og er eina stelpan í hópnum.
Hún er íslandsmeistari í júdó í sínum þyngdarflokki og
stefnir að því að halda þeim titli á næsta ári og jafnvel
vinna til verðlauna á erlendu júdómóti.
Hörkutólakeppnin minnir á hinn vinsæla sjónvarpsþátt Fear Factor þar
sem þátttakendur þurfa að leysa ýmsar þrautir. Keppendur voru sex í
upphafi, þrír af hvoru kyni, og fyrsta þrautin fólst í því að klifra upp
járnstiga og ganga síðan með höndunum eftir járnstiga sem hékk í loft-
inu og hreyfðist töluvert. í þeirri þraut var Hjördís rétt á eftir strákun-
um en hálfri mínútu á undan stelpunum. Þau sem voru seinust duttu
út, þ.e. ein stelpa og einn strákur, en hin fjögur tókust á við næstu þraut
sem var að borða heilan disk af hráu slátri.
„Það fannst mér erfiðast," segir Hjördís og brosir að minningunni,
„en þar sem annar strákurinn gat klárað úr skálinni varð ég að gera það
líka, annars hefði hann verið búinn að vinna. Hin tvö tóku hins vegar
bara einn bita og hættu. Mér fannst erfiðast þegar kom að því að tyggja
hráan mör og kúgaðist mikið en ég harkaði af mér og tókst að klára
diskinn. Síðasta þrautin var að sveifla sér með kaðli af háum vinnu-
palli og grípa í net sem hékk í loftinu og klifra síðan upp netið. Mér
tókst það og var aðeins örfáum sekúndum á eftir stráknum sem vann."
Þegar Hjördís er spurð hvaðan hún fái þann kraft sem hún sýndi í
keppninni segist hún alltaf hafa verið svona - aldrei kunnað að hræðast
neitt. „Ég hef alltaf viljað geta það sem hinir geta og held að þar sé það
þrjóskan sem drífur mig áfram. Ég vil vera best í því sem ég tek þátt í,
hef mikið keppnisskap og á erfitt með að tapa."
Af sjálfsvarnarnámskeiði í júdó
Hjördís er alin upp á ísafirði og þar æfði hún sund og fótbolta þangað til
hún var 15 ára og unglingstímabilið tók við. Hún flutti til Reykjavíkur
fyrir tveimur árum og það var algjör tilviljun að hún fór að æfa júdó.
„Ég var að vinna á sambýli og við vorum send á sjálfsvarnarnámskeið
hjá Bjarna Friðrikssyni júdókappa og núverandi þjálfara mínum. Þegar
hann sá til mín í sjálfsvörninni hvatti hann mig til að koma og æfa júdó.
Það gerði ég og hef verið meira og minna í júdó alla daga síðan," segir
hún glaðlega og telur upp keppnisferðirnar sem hún hefur farið á þessu
ári - til Svíþjóðar, Finnlands, Danmerkur, Tékklands og Englands.
„Ég er búin að ná brúna beltinu og ætla að
ná svarta beltinu eftir áramót,“ segir hún
ákveðin og bætir við að fyrsta árið hafi hún
lent í 2. sæti á Islandsmeistaramóti í mínus 57
kílóa þyngdarflokki en náð 1. sæti í ár. „Ég var
í 4. sæti á Smáþjóðaleikunum og Norður-
landamótinu í sumar en stefni að því að kom-
ast á verðlaunapall næst. Ég er nú að vinna að
þvf að afla mér styrkja því við sem erum í B-
landsliðinu þurfum að greiða 25% af kostnaði
við erlendu keppnirnar," segir Hjördís Erna
Olafsdóttir, galvösk og ákveðin, eins og sönnu
hörkutóli sæmir.
EÞ
^..._____________________