Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Side 147

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Side 147
í> JÓÐRÆKNIS SAMTÖK 127 einkum fimm menn, er liöfðu það með höndum: Jón Júlíus, Frið- finnur Jóhannesson, Magnús Páls- son, Helgi Jónsson og Þorsteinn Einarsson. Fóru þeir þess á leit við séra Friðrik J. Bergmann, er þá var nýútskrifaður úr Decorah Mentaskólanum í Iowa ríkinu, að hann tæki að sér ritstjórn, ef hlað- ið yrði stofnað. Boðuðu þeir haim á fund til sín, til þess að hera sig saman við liann um þetta; en niðurstaðan varð þó sú, að eigi væri liugsanlegt að leggja út í 'þesskonar fyrirtæki að sinni. Eigi var Helgi Jónsson samdóma þeim í þessu; áleit hann það vel fært og eigi ofætlun einum manni, hvað þá fleirum, ef eigi brysti áhuga og góðan vilja. Urðu þær lyktir málsins, að hann stofnaði hlaðið einn, og er það fyrsta íslenzka blaðið, sem gefið er fit í Winni- peg. Nefndi liann það “Leif”, eftir Leifi Eiríkssyni hinum hepna. Kom það fyrst út um vor- ið, 5. maí 1883, og hélt liann því úti í rúm fþrjú ár, en varð þá að láta það liætta, sökum efnaskorts. Síðasta blaðið er dagsett 4. júní 1886. Þrír menn komu nú honum til aðstoðar: Stefán Pálsson (nú kaupmaður í Minneapolis) apó- tekari úr Fljótsdalshéraði á Aust- urlandi, fluttist vestur 1882, var hann aðstoðar ritstjóri fyrsta árs- fjórðunginn; Eggert Jóliannsson (Jóhannssonar frá Steinsstöðum í Skagafirði, fluttist vestur 1876, en býr nú vestur í Vancouver - hæ á Kyrrahafsströnd), maður vel gef- inn, lipur og gætinn og miklum bókmenta hæfileikum búinn; rit- aði hann blaðið að miklu leyti, eft- ir að Stefán hætti, nema ritstjóm- argreinar, er Helgi vildi vera einn um; og Jón Vigfússon Dalmann (frá Kleif í Fljótsdal), fluttist til W.peg 1882 og andaðist þar 17. júlí, 1915). Gjörðist Jón prent- ari og liafði þó aldrei fyrr á því verki snert, en viljinn var góður og áhuginn mikill fyrir því, að ís- lendingar gæti átt blað á sinni eigin tung-u, er frætt gæti þá um liið helzta, er hér var að gjörast, og stutt að félagsskap og sam- heldni. Jón var hinn vandaðasti maður í öllu, stiltur og orðvar, al- vörugefinn ogl ósérplæginn, og kom það sér vel, því eigi var fyrir launum að gangast. Misjafnlega var um fyrirtæki þetta dæmt, og eigi ávalt með sanngirni, en á hitt var síður litið, hvað þessir menn urðu í sölur að leggja, er eigi voru efnum búnari en aðrir, til þess að lialda blaðinu úti. Þótti þó mörg- um betur, að á þessu var byrjað, en eigi. Telja má, að Framfarafélagið liafi staðið með fullum kröftum í 10 ár, en úr því fer því að fara aftur. Má óhætt fullyrða, að það var lang-helzti félagsskapurinn allan þann tíma. Verksvið hafði iþað stórt og margbrotið starf og áttu mörg þau mál, er lengst liafa verið á dagskrá lijá Jslendingum síðan, upphaf sitt hjá því. Meðal þeirra má nefna Skólamálið, er kirkjufélagið tók að sér, o. fl. Með árinu 1885 er kominn á fót aniiar félagsskapur, er setti sér að gjöra sumt liið sama og félagið liafði áður gengist fyrir, en fé- lagsskapur sá var hinn “Fyrsti ís- lenzki lúterski söfnuður í Winni-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.