Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Síða 147

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Síða 147
í> JÓÐRÆKNIS SAMTÖK 127 einkum fimm menn, er liöfðu það með höndum: Jón Júlíus, Frið- finnur Jóhannesson, Magnús Páls- son, Helgi Jónsson og Þorsteinn Einarsson. Fóru þeir þess á leit við séra Friðrik J. Bergmann, er þá var nýútskrifaður úr Decorah Mentaskólanum í Iowa ríkinu, að hann tæki að sér ritstjórn, ef hlað- ið yrði stofnað. Boðuðu þeir haim á fund til sín, til þess að hera sig saman við liann um þetta; en niðurstaðan varð þó sú, að eigi væri liugsanlegt að leggja út í 'þesskonar fyrirtæki að sinni. Eigi var Helgi Jónsson samdóma þeim í þessu; áleit hann það vel fært og eigi ofætlun einum manni, hvað þá fleirum, ef eigi brysti áhuga og góðan vilja. Urðu þær lyktir málsins, að hann stofnaði hlaðið einn, og er það fyrsta íslenzka blaðið, sem gefið er fit í Winni- peg. Nefndi liann það “Leif”, eftir Leifi Eiríkssyni hinum hepna. Kom það fyrst út um vor- ið, 5. maí 1883, og hélt liann því úti í rúm fþrjú ár, en varð þá að láta það liætta, sökum efnaskorts. Síðasta blaðið er dagsett 4. júní 1886. Þrír menn komu nú honum til aðstoðar: Stefán Pálsson (nú kaupmaður í Minneapolis) apó- tekari úr Fljótsdalshéraði á Aust- urlandi, fluttist vestur 1882, var hann aðstoðar ritstjóri fyrsta árs- fjórðunginn; Eggert Jóliannsson (Jóhannssonar frá Steinsstöðum í Skagafirði, fluttist vestur 1876, en býr nú vestur í Vancouver - hæ á Kyrrahafsströnd), maður vel gef- inn, lipur og gætinn og miklum bókmenta hæfileikum búinn; rit- aði hann blaðið að miklu leyti, eft- ir að Stefán hætti, nema ritstjóm- argreinar, er Helgi vildi vera einn um; og Jón Vigfússon Dalmann (frá Kleif í Fljótsdal), fluttist til W.peg 1882 og andaðist þar 17. júlí, 1915). Gjörðist Jón prent- ari og liafði þó aldrei fyrr á því verki snert, en viljinn var góður og áhuginn mikill fyrir því, að ís- lendingar gæti átt blað á sinni eigin tung-u, er frætt gæti þá um liið helzta, er hér var að gjörast, og stutt að félagsskap og sam- heldni. Jón var hinn vandaðasti maður í öllu, stiltur og orðvar, al- vörugefinn ogl ósérplæginn, og kom það sér vel, því eigi var fyrir launum að gangast. Misjafnlega var um fyrirtæki þetta dæmt, og eigi ávalt með sanngirni, en á hitt var síður litið, hvað þessir menn urðu í sölur að leggja, er eigi voru efnum búnari en aðrir, til þess að lialda blaðinu úti. Þótti þó mörg- um betur, að á þessu var byrjað, en eigi. Telja má, að Framfarafélagið liafi staðið með fullum kröftum í 10 ár, en úr því fer því að fara aftur. Má óhætt fullyrða, að það var lang-helzti félagsskapurinn allan þann tíma. Verksvið hafði iþað stórt og margbrotið starf og áttu mörg þau mál, er lengst liafa verið á dagskrá lijá Jslendingum síðan, upphaf sitt hjá því. Meðal þeirra má nefna Skólamálið, er kirkjufélagið tók að sér, o. fl. Með árinu 1885 er kominn á fót aniiar félagsskapur, er setti sér að gjöra sumt liið sama og félagið liafði áður gengist fyrir, en fé- lagsskapur sá var hinn “Fyrsti ís- lenzki lúterski söfnuður í Winni-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.