Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Síða 75

NOiRÐMANNAÞINGIÐ í CAMROSE
73
þá sæktu prestar. ” — Sennilega
hefir þetta átt að ske áður en
bannlögin gengu í gildi á Islandi.—
Mér koxn fr(isagaii til hugar, er
eg minnist veizlu þeirrar hinnar
miklu, er forstöðunefndin hélt
gestum sínum að kveldi mánu-
dagsins. Stóð veizlan í samkomu-
sal hins vandaða kennaraskóla, er
eg gat um. Mannval mikið var
þar saman koxnið. Ýms minni voru
þar flutt. Bæjarstjórinn í Cam-
rose stýrði samsætinu. Brown-
lee forsætisráðherra var enn einn
ræðnmanna. Voru sumar ræðurn-
ar, er eg hlýddi á þá kvöldistund,
með þeim mælskari, er eg minnist
frá síðari árunum.
Ósjálfrátt flugu mér þá í hug
orð íslenzka sveitaprestsins í bisk-
upsveizlunni:
“ Svona ætti synodus að vera.”
En hátíðabragurinn endist ekki
ein§ vel, ef rnaður er húsviltur.
Fékli: eg því ráðstafað gisting fyr-
ir okkur félaga, í svefnvagni Can-
adian Pacific jámbrautarfélags-
ins. 1 þröngum svefnklefa smá-
hvarf mér allur hátíðarglaumur-
inn og hið mikla þjóðræknisþing
Norðmanna. Um nóttina hnýtti
C. P. R. mér aftan í og dró mig
heimleiðis.
——o------
Bitstjóri Tímaritsins mæltist til,
að eg ritaði nokkur inngangsorð
að ávarpi því, er eg flutti í Cam-
rose. Hér er því ekki um neina
nákvæma frásögn að ræða.
Þess ber og að geta, að fyrir at-
vik er hinn íslenzki búningur ræð-
unnar, er hér fylgir, ekki eins
vandaður og eg kysi. Þýðingin er
mín, en flýtisverk á ferðalagi.
Flntt í Camrose, Alberta, 5. júdí, 1926.
Herra forseti, fulltrúar
og norskir frændur!
Eg kem til ySar sem íslendingur. Eg
er fæddur og alinn upp á íslandi, nærð-
ur, jafnframt brjóstamjólk móSurinnar,
á íslenzkum söngvum og sögum og í
þeim skilningi norrænn í merg og bein
Eg kem hugfanginn af föðurlandi mínu
og þjóð þess, meS kærleiksyl til allra
vina og ættmenna íslands og íslendinga,
hverjir sem þeir eru og hvar s'em þeir
dvelja.
Harmsefni er það mér, að á þessum
mikla mannfundi yðar NorBmanna, hlýt
eg að hagnýta annað tungumál fyrir er-
indi mitt, en hiö óviðjafnanlega ættar-
mál íslands og gamla Noregs, — ís-
lenzkuna. En fremur er þaö ySar en
mín skuld.
Ekki er eg fulltrúi fjárafla né ríkis.
En ríki, auSur og ríkisvöld eru einatt á
hverfanda hveli, — voldug í dag en
visnuS á morgun. En eg flyt ySur
kveöju frænda ySar íslendinga, er í
rúm þúsund ár hafa varðveitt sameigin-
lega erfS og menning, er veriö hefir
NorSur-Evrópu viti um tvö þúsund ára
skeiS. Einkum er eg hér staddur til aS
tjá yður, menn og konur frá Noregi og
afkomendum norskra frumbyggja hér
vestra, bróðurhug og alúSar-kveSju frá
íslendingum í Vesturheimi og því fé-
lagsstarfi þeirra, er þeir nefna þjóS-
ræknisfélag íslendinga i Vesturheimi.
Eg fullyrSi hér, að íslendingar, hvar
sem þeih eiga dvalarstaS, beri jafnan í