Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Side 96

94
TÍMARIT ÞJOÐRÆKNISFÉLAGS ISLENDINGA
ein getur séS og' talað við þennan
huldnmann. Árangurinn varð þó
harðla vafasamur, ef ráða má af
því, að enginn okkar læknanna hér
á. Akureyri eða annars staðar
norSan- og' austanlands, gat nokk-
urn tíma, svo eg viti til, sannfærst
um, að undralækningar hefðu átt
sér staS, nema þá svipaS því sem
hver læknir kannast við af eigin
reynslu, að eiga sér staS við notk-
un ýmsra gagnslítilla lyfja eða
andlegra áhrif á sjúklinga. Þetta
sá fólkiS einnig smám saman, svo
að traustiS dofnaði og fáir munu
nú framar leita til Öxnafells héð-
an úr nærsveitunum. Iiins vegar
fréttist, að FriSriks sé talsvert
leitað lengra að gegn um símann.
Símskeyti er sent til ungfrú Mar-
grétar um að biðja FriSrik aS
hjálpa — sjúldingurinn nafn-
greindur og hvaS að gangi. Brátt
kemur svo svar frá henni: “Sendi
FriSrik.” Og: Friðrik fer óðara.
Skeyti af þessu tagi hafa borist
afarmörg á tímabilum, svo aS Mar-
grét hefir haft nóg að starfa. Sein-
ast fréttist, að símskeyti hafi kom-
iS'frá Færeyjum og að trúin á
FriSrik útbreiðist ört þar, eftir aS
reynsla hefir fengist þar í eyjun-
um um dásamlegan bata á liættu-
lega veiku barni. Um þaS má lesa
í blöðunum. En um nokkra hríð
hefir FriSrik einnig opinberaÖ sig
gegnum konu í Vestmannaeyjum.
Sú kona getur þó ekki að sögn tal-
að við FriSrik eða látið áhrifa
hans njóta sín nema hún falli í
miðilsástand í hvert skifti, en
lækningarnar eru sagSar gefast
ærið vel — eins og einnig má lesa
í blööunum.
Heyrst hefir, að FriSrik sé far-
inn aS birtast gegnum fleiri kon-
ur annars staðar á landinu, en
þær sögur kunna aS vera orÖum
auknar.
IV.
Á seinni árum hefir mikið verið
gurnað af svonefndum dulrœnum
lœkningum, eins hér á landi eins
og erlendis, og þess háttar lækn-
ingaaðferðum er mikiS fagnað
sem lofsverðum tilraunum til aft-
urhvarfs frá efnishyggjunni. Til
dulrænu lækninganna teljast nú
huldulækningarnar líkt og anda-
lækningar gegnum miSla, lækning-
ar með bæn og’ handaáleggingum,
hugarlækningar, fjarhrif, segul-
magnanir og fleira.
ÞaS er gefið í skyn, að hér sé
urii mikilsverSa nýjung að ræSa
og að árangur þessara lækninga-
aSferSa sé í þann veginn að skara
langt fram úr vísindalegum að-
ferSum efnishyggjulækna, sem oft
séu hreinustu hrossalækningar
(og’ má vel vera, aS svo sé stund-
i.m, því misjafn er sauður í mörgu
fé). ^
TímaritiS Morgun hefir skýrt
frá þessum lækningum, ekki sízt
huldulækningunum í Öxnafelli
og Yestmannaeyjum. Má þar lesa
ýmsar sögur um furðulegan bata
og mun ýmsum þykja mikiS til um
þær. Hins vegar hygg eg, aS
flestir læknar muni líkt og’ eg telja
þessar lækningar lítt ábyggilegar
eSa lítiS sannfærandi þó rétt sé
skýrt frá þeim.