Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Blaðsíða 34

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Blaðsíða 34
32 TlMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA þjóðin, sem hingaS hefir fluzt og orÖið kanadisk, viljað skilja Shake- speare og Dickens og Tennyson og allan herskarann af snillingum, sem þeir hafa átt, eftir fyrir hand- an hafið. Ekki hefir Skotinn vilj- að verða viðskila við Ðurns og Scott. Hví skyldum vér þá ekki njóta.Snorra og Jónasar Hall- grímssonar hér líka? Hví skyld- um vér ekki, um leið og vér eign- umst hlutdeild í verkum þeirra manna, sem aðrar þjóðir hafa flutt liingað með sér, leggja kapp á að njóta þeirrar birtu, sem menn vorrar eig'in þjóðar hafa varpað yfir viðfangsefni lífsins? Það yrði vor séreign að mestu, en það ætti að geta hjálpað oss til þess að sjá því betur, sem ljósmagnið er meira. Alt er þetta svo einfalt og sjálf- sagt mál, að um það ætti ekki að geta orðið nein deila, að þetta sé ákjósanlegt, sé nokkur kostur að flytja nokkuð verulegt með sér. En mér finst menn hafi blínt hér um of á þau atriði þjóðræknis- málsins, sem ef til vill eru ekki að- alatriðin. Fáein orð nægja til þess að skýra, við hvað eg á. Það fer mikið orð af þeim örð- ugleikum, sem á því sé, að varð- veita íslenzka tungu liér í landi og vekja nokkurn áhuga fyrir ís- lenzkum hugsunum- Yér höfum séð allskonar risa og illvætti á veg- inum. Og það sem verst er, vér höfum talað svo mikið um þessa illvætti, að unga kynslóðin hefir tekið oss tróanleg og ekki hætt sér ót á veginn. Nó er það með öllu vafalaust, að aðalóvætturinn er vort eigið dáðleysi. En setjum svo, að oss tækist ekki að varð- veita tunguna nema hjá einstaka mentamönnum, sem legðu hana fyrir sig sénstaklega, þá er ekki þar með fallin fir gildi ástæðan fyrir því, að halda uppi öflugri samvinnu meðal íslenzkra maima. Aðalástœ&an fyrir samvinnunni er ekki só, að hón eigi að leggja bró frá einni menningu til annarar, Hón er heldur ekki só, að viðhalda tung-u vorri og sambandi við for- tíð vora. Aðalástæðan fyrir sam- vinnunni er samvinnan sjálf. Henni eigum við að viðhalda og hana eigum við að auka og marg- falda. Yér eigum að leggja alt kapp á að vernda tungu vora, af því að hón er hjálp til þess að við- halda samvinnunni. En töpum vér tungunni, sökum þeirra örð- ugleika, er ekki verði yfirstignir, þá verðum vér að leita að öðrum ráðum til þess að verða oss að vopni í baráttunni fyrir samvinn- unni. Ein allra skaðvænlegasta kenn- ing, sem nó gengur um þessa álfu, er sii, að það sé feykilegur ávinn- ingur að gera menn, sem flytjast hingað frá ýmsum þjóðum, sem allra fyrst viðskila innbyrðis, í því skyni, að þeir geti sem fyrst •samlagast liérlendu þjóðlífi. Ef það er nokkurt einstakt atriði, sem mikils er um vert, að þjóðirn- ar hér á norðurhveli þessarar álfu geri sér ljóst, þá er það hættan við eintrjáningsskap, en ekki við fjöl- breytni. Sá, sem ferðast frá At- lantshafi og vestur í Klettafjöll, sér margvusleg fyrirbrigði náttór-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.