Heimilisritið - 01.09.1948, Blaðsíða 57

Heimilisritið - 01.09.1948, Blaðsíða 57
irinn, og var því fagnað með drynjandi ópi frá þeim sem höfðu staðið að leitinni. Bifreiðarnar óku af stað' aftur. Það var að undirlagi Poirots, að staðnæmst var við stíg, sem lá niður eftir lyngbrekku, að á nokkurri, og varð komist yfir ána á örmjórri göngubrú. Allir komust léttilega yfir brúna, nema Emily Brewster; hún var að missa jafnvægið þegar þeir Patrick Redfern og Poirot komu að' og hrifu hana úr þessari hættu. Undir leiðsögn Poirots völdu þau sér stað hinum meg- in við ána. Matarkörfurnar voru tæmdar, og allir settust að snæð- ingi. I þessu fagra umhverfi ríkti friður, sem gagntók alla ferða- félagana, og ótti og taugaóstyrk- ur undangenginna daga hvarf eins og dögg fyrir sólu. Morð og yfirheyrslur voru fjarlægir at- burðir, sem enginn gaf gaum að. Undir sólarlag hélt hópurinn heimleiðis. Allir voru hressir í huga og þakklátir Poirot fyrir hina ágætu hugmynd hans. Frú Gardener var hljóð. Þegar þau komu heim undir, og eyjan blasti við þeim í daufri birtu hinnar hverfandi sólar, sagði hún: „Eg er yður svo innilega þakklát, Poirot. Nú er mér rótt. Þetta var yndislegt“. II. BARRY majór tók á móti þeim, fyrir framan gistihúsið. „Hafið þið skemmt ykkur?“ Frú Gardener sagði: „Já, þér getið' reitt yður á það. Þér ættuð að fyrirverða yður fyrir letina“. Majórinn hló. „Ég er upp úr því vaxinn að sitja á mosaþúfu og stýfa brauð úr hnefa“. Ut úr gistihúsinu kom þerna, og virtist vera mikið niðri fyrir. Hún gekk til Christine Redfern og sagði óðamála: „Fyrirgefið, frú Redfern, en ég er svo hrædd um ungu stúlk- una, hana Lindu Marshall. Eg var að færa henni te, en mér var ómögulegt að vekja hana; hún lítur svo — eitthvað svo undar- lega út“. Christine leit í kring um sig, ráð'þrota. Poirot brá við og tók undir arm hennar. Hann sagði lágt: „Við skulum fara upp og gá að henni“. Það var strax auðséð, að eitt- hvað var athugavert við Lindu. Hún var grunsamlega gráföl í andliti, og það var varla hægt að sjá að hún drægi andann. Poirot tók um úlnlið hennar. LTm leið tók hann eftir umslagi, sem hafði verið reist upp við HEIMILISRITIÐ 55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.