Læknablaðið - 15.10.1994, Side 52

396
LÆKNABLAÐIÐ 1994; 80
algengum gerlarannsóknum og annarri vinnu í
rannsóknastofu.
5. Fór með viðtali og yfirheyrslu yfir réttar-
lœknisfrceði 1 stund á viku. Lesin Francis Fíar-
bitz; Lœrebok i Retsmedicin. “
Mun Guðmundur hafa fylgt þessari kennslu-
áætlun meðan hann sá um kennsluna í ofan-
nefndum greinum eða til hausts 1926.
Á deildarfundi í læknadeild í júni 1922 var til
umræðu ráðstöfun á dósentsembættinu í
meinafræði, er Stefán Jónsson léti af embætti.
Samkvæmt fundargerð þessa fundar þótti
deildinni nauðsynlegt að hugsa fyrir nýjum
manni í embættið, en vissi ekki til að nokkur
íslenskur læknir hefði lagt stund á þau fræði,
sem dósentinum var ætlað að kenna. Komið
hafði til tals að cand. med. Friðrik Björnsson,
sem að dómi Stefáns hafði sýnt mikinn áhuga á
sjúkdómafræði mundi vilja búa sig undir
kennarastarfið, ef hann fengi ádrátt um það að
fá veitingu fyrir embættinu þegar það losnaði.
Því var og hreyft að aðrar leiðir væri hægt að
fara, en deildin fól Guðmundi Hannessyni pró-
fessor að leita nánari upplýsinga í málinu og
sérstaklega skýra kröfur deildarinnar fyrir
Friðriki Björnssyni.
Á fundi læknadeildar í september 1922 var
samþykkt að leggja til að Guðmundur Thor-
oddsen yrði settur í dósentsembættið, þegar
Stefán léti af störfum. í öðru lagi var samþykkt
að deildarforseti setti auglýsingu í næsta
Læknablað um það að:
„Embœtti þetta losnifrá nœsta nýári.
Deildin geri sig ekki ánœgða með minna en
2ja ára undirbúning.
Peir sem kynnu að hafa huga á því gefi sig
fram fyrir 1. desember við deildarforseta og
velji deildin þá úr umsækjendum. “
Ennfremur voru lögð fram bréf frá Olafi
Gunnarssyni héraðslækni og cand. med. Frið-
riki Björnssyni er lýstu áhuga á starfinu.
Á deildarfundi í læknadeild í desemberbyrj-
un 1922 var greint frá umsóknum urn dósents-
embættið í meinafræði. Umsóknir höfðu borist
frá Friðriki Björnssyni, Þórhalli Jóhannessyni,
Guðmundi Ásbjörnssyni, Sigurði Jónssyni, Ol-
afi Gunnarssyni, Lúðvíki Nordal Davíðssyni
og Níelsi Dungal.
Við atkvæðagreiðslu var samþykkt að mæla
með Sigurði Jónssyni. Einnig er bókað í fund-
argerð að í sambandi við það að deildin mælir
með Sigurði Jónssyni, gjörir hún að sjálfsögðu
ráð fyrir að undirbúningur hans undir starfið
samsvari því sem tekið er fram í auglýsingu um
það eða: „Undirbúning (í laboratorium, sekt-
ionsstofu, seruminstitut o.s.frv.) skemmri en 2
ár telur deildin óviðunandi. Nokkurn fjárstyrk
vœntir deildin að geta lagt fram handa einum
manni í þessu skyni, að minnsta kosti fyrra
árið. Pá óskar deildin þess að hann hafi á hendi
kennslu í réttarlœknisfrœði og vefjafrœði og
vœri því nauðsynlegt að hann kynnti sér þœr
frœðigreinar. Ennfremur óskar deildin að hann
fáist ekki við almenn lœknisstörf er hann tekur
við embœtti. “
í samræmi við ofangreinda ákvörðun deild-
arinnar byrjaði Sigurður að undirbúa sig undir
það að taka við embættinu. Þessi undirbúning-
ur stóð ekki lengi. Á deildarfundi 10. septem-
ber 1923 las deildarforseti upp bréf frá Sigurði
dagsett 17. ágúst það ár, þar sem hann tilkynnir
að hann sjái sér ekki fært að halda náminu
áfram.
Enn er fjallað um dósentsembættið á fundi
deildarinnar 26. september 1923. Deildarfor-
seti skýrði frá því að málaleitan hefði borist til
sín fyrir hönd Þórhalls Jóhannessonar og Níels-
ar Dungal um horfur til þess að geta komið í
stað Sigurðar Jónssonar, sem væntanlegir dós-
entar. Var samþykkt að leita til Stefáns Jóns-
sonar hvort hann vildi aftur taka starfið á hend-
ur, áður en frekar væri að gert.
Á sama fundi var lesið bréf frá landlækni,
sem hann hafði skrifað stjórnarráðinu dagsett
22. september, 1923, þar sem farið er fram á:
„1. Nýtt og betra húsnœði handa stofunni.
2. Fastan aðstoðarmann.
3. Að stofan leysi af hendi allar rannsóknir,
sem heilbrigðisstjórnin þarfað halda á viðvíkj-
andi sóttvörnum og þá sérstaklega Wassermann
Reaction og sé þá jafnframt skylda að gera
það. “
í tilefni af bréfi landlæknis voru bókaðar
eftirfarandi samþykktir deildarfundar:
„7* Deildin er á einu máli um það, að hús-
nœði Rannsóknastofunnar sé allsendis óviðun-
andi en hún hefur látið sér þetta húsnœði nœgja
bœði vegna þess, að annað hefir ekki verið
fáanlegt, auk þess að kosta mikið, en sjái hins-
vegar stjórnin sérþaðfœrtað láta betra húsnæði
af mörkum taki deildin því með hinum bestu
þökkum.
2* Hvað fastan aðstoðarmann snertir, sem
leyst geti öll nauðsynleg störf af hendi þá getur
ekki verið um annan að tala en lœrðan lœkni.
Það er að sjálfsögðu engin trygging fyrir því að