Læknablaðið : fylgirit - 01.09.1978, Page 158

Læknablaðið : fylgirit - 01.09.1978, Page 158
Aftur á móti hefur veriö sýnt fram á, aÖ nýfæddar rottur eru miklu viökvsnari fyrir althesini en þær fullorénu. Framleiöandi mælist til, aö lyfið sé síður gefiö börnum innan eins árs. Keep og félagar (21) sýndu fram á, aö börn á aldrinum 2-10 ára þurftu stærri skammta af althesini til innleiðslu, en þau sem voru eldri en 10-16 ára, eöa 0,07 ml/kg ± 0,03 í stað 0,05 ± 0,02. Althesin virðist hafa það sér til ágætis að geta komið í veg fyrir "malignant hyperthermi" hjá vissum grísum, sem annars fengju þetta "syndrome" við fluothan eða succinylcholine-gjöf (17). Þetta fyrirbrigði er einnig þekkt hjá mönnum, talið vera "pharmacogenetiskt", arfgengt og tengt "myopathy". Orsök er annars óljés, en viss svæfinga- og vöðvaslakandi lyf geta hrundið því af stað. Ef svæfa þyrfti sjúkling, sem hefði lifað af slíkt er althesin það lyf, sem margir nœla með, og eru dami þess, að vel hafi til tekist (20). Annar kostur althesins er, að það veldur ekki óþægindum við inndælingu, en það var einn af höfuðókostum hinna eldri sterasvsefingalyfja. Tíðni æðaaukaverkana (thrombophlebitis) er metin sambærileg við 2,5% pentothal og 1% methohexitone (5). Þá hefur althesin lítt ertandi áhrif á slagæðar í sterkri mótsetningu við pento- thal. Aukaverkanir verða meiri ogtíðari, þeim mun hraðar sem lyfið er gefið, og sérstak- lega með stækkandi skömmtum verða áhrif þess á hjarta- og æðakerfið meiri (6,26). Svipað hefur verið sýnt fram á með pentothali og methohexitone. Má þar helstar nefna: hósta, hiksta, raddbandakrampa, ósjálfráðar hreyfingar - stundum nánast krampakenndar - skjálfta, rauðleit útbrot (histaminlos), blóðþrýstingsfall og hraðan hjartslátt. Krampaflogi hefur verið lýst hjá sjúklingi, sem hafði á heila- línuriti "epileptiskan fokus" (35). Alvarlegasta aukaverkunin er sú, sem að lík- indum gæti komið í veg fyrir varanlegar vinsældir lyfsins,er ofnaaaislost (anaphyl- actic shock) og berkjukrampi, ýmist með eða án lostástands, en slíkra einkenna ma vænta í 1 af hverjum 11000 svæfingum með althesini (7). Svo alvarleg svörun er að vísu vel þekkt eftir pentothal, einkum berkjukrampi, aftur á móti lost- einkenni talin vera miklu sjaldséðari, þó ekki sé að finna ákveðnar tölur þar að lútandi. Watkins og félagar (37) álíta, að ýmist verði histaminlos vegna beinna lyfjafræðilegra áhrifa efnisins, eða með "aktiveringu á komplement", sem síðan leiðir til histaminloss, hvort tveggja gæti skeð í fyrsta sinn sem lyfið er gefið, eða ef um áunnið ofrrani væri að ræéa í næsta sinn. Eftir því sem althesin er notaé meira og lengur mætti búast vié tíöari ofnænistilfellum. Clarke og félagar (7) töldu, aÖ slíkt heféi ekki komiö fram enn. Margir hafa álitið upplausnar- efnið, Cremophor EL, vera sökudólginn. Watkins og félagar (37) álíta þó, að Cremo- phor út af fyrir sig hafi litla þýéingu heldur að flotholt eiginleiki þess kunni að auka á ofnaaniseiginleika althesins. Virðist því æskilegt, ef tækist að fram- leiða althesin án þess. Líkurnar á að sjúklingur svari althesini óeðlilega eru taldar meiri, ef saga er um asthma, lyfjaofnæni og ef til vill, ef lyfið hefur verið gefið áður (14), sama má segja um mörg önnur lyf. Eigin athuganir Svæfðir voru alls 100 sjúklingar með althesini. Greinarhöfundur annaðist, eða hafði yfirumsjón með öllum þessum svæfingum. Á mynd^2 sést aldurs- og kynskipting hópsins, sem var valinn að mestu leyti af handahófi, þó voru mjög lélegir sjúklingar útilokaðir, einnig sjúklingar með sögu um^asthma og flogaveiki. Sjúklingunum er skipt í 2 hópa. í fyrri hópnum er 51 sjúklingur, sem undirgengust stuttar aégeréirísjá töflu 2) og fengu althesin sem aðalsvæfingalyf. I seinni hópnum eru 49 sjúklingar, sem fengu althesin til inn- leiéslu aéeins (utan 2 sj.) og gengust undir lengri aégeréir. Fyrrihópur Yngsti sjúklingurinn var 15 ára, þeir elstu 76 ára, meéalaldur var 46,6 ar. Heilsufar þeirra var metié og flokkuðust sjúklingar þannig: 30 í ástandi I, 18 í ástandi II, 3 í ástandi III. (Flokkun samkvæmt reglum bandaríska svæfinga- læknasambandsins (22)). Léttasti sjúklingurinn vó 44 kg, þeir þyngstu 95 kg,
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180

x

Læknablaðið : fylgirit

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.