Læknablaðið : fylgirit - 15.12.1996, Qupperneq 48

48
LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82/FYLGIRIT 34
53%, 99% og 54% barnanna. Opsónín virkni var
einnig marktækt hækkuð (p<0,0001). Höfðu
56% af sýnum ungbarnanna náð >40% af opsón-
ínvirkni fullorðinna gegn 19F og 35% gegn 23F.
Fylgni var milli IgG-þéttni og opsónínvirkni gegn
19F (r=0,723, p«0,0001) og 23F (r=0,506,
p<<0,0001). Við 13 mánaða bólusetningu hækk-
uðu mótefni enn frekar og sermi margra barna
hafði náð fullorðins opsónínvirkni.
Ályktun: Áttgild prótíntengd fjölsykrubóluefni
vekja mótefnamyndun í ungbörnum og mótefnin
hafa opsónínvirkni, sem bendir til gagnsemi
þeirra til verndar ungbarna gegn pneumókokka-
sýkingum.
E-65. Verndandi áhrif mótefna gegn
pneumókokkum. Samanburður in vitro
og in vivo
Eiríkur Sceland*, Gestur Viðarsson*, Sigurður
Guðmundsson**, Helga Erlendsdóttir***, Gunn-
hildur Ingólfsdóttir*, Ingileif Jónsdóttir*
Frá *Rannsóknastofu HÍ í ónœmisfrœði, **lyf-
lœkningadeild Landspítalans, ***sýk!adeild
Landspítalans
Inngangur: Gagnsemi tilraunabóluefna er met-
in með mælingum á myndun sértækra mótefna við
bólusetningu og hvört þau geta komið í veg fyrir
sýkingar. Til að reyna að meta gagnsemi bóluefna
án þess að gera umfangsmiklar prófanir á vernd-
unaráhrifum þeirra í fólki er reynt að nota in vitro
próf til mælinga á virkni mótefna og sýkinga-
módel í dýrum. Markmið rannsóknarinnar er að
koma upp pneumókokkalungnabólgu í heilbrigð-
um músum og rannsaka verndandi áhrif aðfluttra
mannamótefna in vivo og bera saman við virkni
þeirra in vitro.
Aðferðir: Mótefnamælingar eru gerðar með
ELISA. Opsónínvirkni mótefna in vitro er metin
sem mótefnaháð upptaka kleyfkjarna átfrumna á
geislamerktum pneumókokkum og dráp sem
fækkun pneumókokka (CFU) við sömu aðstæð-
ur. Lungnabólga er framkölluð með því að sýkja
mýs um nasir og virkni aðfluttra mótefna sem
sprautað er í kvið er metin sem fækkun pneumó-
kokka sem ræktast úr blóði og lungum.
Niðurstöður: Samanburður á opsónín- og
drápsvirkni in vitro fyrir þrjár hjúpgerðir pneu-
mókokka sem eru algengastar hér á landi var
gerður á 10 blóðsýnum bólusettra fullorðinna og
sýndi sterka fylgni milli opsónín og drápsvirkni
fyrir hjúpgerð 6B (r=0,93, p<,0001), 19F
(r=0,92, p<0,001) og 23F (r=0,79, p<0,01).
Lungnasýking af völdum pneumókokka 6B, 19F
og 23F var ekki viðvarandi (<2d), en einn stofn af
6A olli mikilli blóðsýkingu og leiddi mýsnar til
dauða á um tveimur sólarhringum. Aðflutt
mannamótefni hreinsuðu pneumókokka úr lung-
um, komu í veg fyrir eða hægðu á blóðsýkingu og
dauða. Vörnin var háð magni sértækra IgG mót-
efna.
Ályktun: Fyrstu tilraunir með lungnabólgu í
músum sýndu gott samræmi milli magns mótefna,
áts og dráps in vitro og verndar in vivo, sem
bendir til að músamódelið sé gagnlegt til ákvarða
verndandi eiginleika og magn mótefna gegn
pneumókokkasýkingum.
E-66. Sameindahermun milli M-prótína
streptókokka og keratína í meingerð
psoriasis
Asta Sóllilja Guðmundsdóttir*, Hekla Sigmunds-
dóttir*, Bárður Sigurgeirsson**, Michael F.
Good***, Helgi Valdimarsson*, IngileifJónsdótt-
ir*
Frá *Rannsóknastofu HÍ í ónœmisfrœði,
**Sjúkrahúsi Reykjavíkur, ***Molecular Im-
munology Unit, Queensland Institute of Medical
Research, Brisbane
Inngangur: Streptókokkasýkingar tengjast til-
urð og versnun psoriasisútbrota og sýnt hefur
verið fram á að ntikill sameindaskyldleiki er á
milli streptókokka og húðar. Við höfum sýnt að
virkur psoriasis er tengdur aukinni tíðni á Thl
líkum frumum sem greina peptíð M-prótína
streptókokka sem hafa sameiginlegar amínósýru-
raðir með keratínum og þær hverfa úr blóði sam-
fara klínískum bata. Markmið rannsóknarinnar
er að skýra hvort sértækni T-frumna byggi á sam-
eindahermun milli keratína yfirhúðar og M-pró-
tína streptókokka.
Aðferðir: Eitilfrumur eru einangraðar úr blóði
10-15 ómeðhöndlaðra sjúklinga með virkan psori-
asis og heilbrigðum einstaklingum til samanburð-
ar og T-frumur eru einangraðar með rósettu-
tækni. Svörun T-frumna gegn M-peptíðum og
samsvarandi peptíðum keratína yfirhúðar er
mæld sem myndun IFN-( og IL-4 með ELISPOT
aðferð og svipgerð þeirra ákvörðuð með flúr-
skinslitun og flæðisjá.
Niðurstöður: Stutt er síðan rannsókin hófst og
búið að kalla inn fimm sjúklinga. Psoraisissjúk-
lingar svöruðu M-prótíni betur en heilbrigðir og
svörun var oftast gegn M-peptíðum 146 og 145, en
lág. Einnig svöruðu sumir keratínpeptíðum. Þær
T-frumur sem svara seyta IFN-y en ekki IL-4 og
eru því Th-1 líkar. Fyrstu niðurstöður benda til
þess að T-frumusvörun gegn M-prótínum streptó-
kokka og samsvarandi keratína fari saman.