Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Qupperneq 48

142
Friðarmálin.
[Stefnir
að Locarnósamningnum, væri
bundin ákveðnum skuldbinding-
um, sem gæti rekist á þetta. En
þrátt fyrir þessar mótbárur var
þjóðunum boðið til slíkrar samn-
ingagerðar. Mr. Kellogg komst svo
meistaralega fram hjá þessum
örðugleikum, að það er óhætt, að
kalla sáttmálann, sem gerður var
27. ág. 1928, Kelloggsáttmálann.
Opinbera heitið á samningnum
er: „Almennur sáttmáli um að
hafna ófriði“. Samningurjnn hefst
með stuttum formála. Þar er sagt,
að slíkt samkomulag, um að hafna
ófriði, myndi miða mjög að því
að vernda friðinn, að öll deilu-
mál milli þjóða eigi að jafna með
samkomulagi, að þjóð, sem byrjar
ófrið skuli ekki fá að njóta á-
vaxta hans o. s. frv. En svo er
aðalefni samningsins fólgið í 3
stuttum greinum. —
1. grein.
Hinir háu samningsaðiljar lýsa
hátíðlega yfir, í nafni þjóða sinna,
að þeir afneita þeirri aðferð, að
láta ófrið skera úr deilumálum
milli þjóða, og hafna því, að beita
honum í viðskiftum sín í milli.
2. grein.
Hinir háu samningsaðiljar eru
sanimála um það, að binda enda
á eða leysa allar deilur og árekstra
sín í milli, hvers eðlis sem er og1
hvernig sem uppruni þeirra er, á
friðsamlegan hátt, en aldrei með
neinu öðru móti.
1 þriðju grein eru svo skilyrði
um staðfesting sáttmálans, heim-
ild að fleiri þjóðir verði með o.
s. frv.
„Eins og vant er að vera þeg-
ar samningar eru ræddir og leit-
að er staðfestingar á þeim, hefir
mikið verið um það rætt, hvað í
þessum Kelloggsáttmála fælist. En
bezta heimildin um það, er sátt-
málinn sjálfur. — — — Mesti
kraftur sáttmálans er í því fólg-
inn, sem hann segir ekki. í hon-
um er sett fram alveg ný aðferð
fyrir heiminn, og það er alger-
lega raunhæf aðferð. í honum er
ekkert, sem bygt er á hugmynda-
flugi, heldur aðeins veruleikinn
ber og nakinn. Sáttmálinn gengur
í engu lengra en almenningsskoðun
í heiminum, en hann orðar það,
sem í raun og veru er allra skoð-
un. Hann er móti ófriði en með
friði“.
Það má sjálfsagt hafa á móti
þessum sáttmála, að hann verði
kraftlaus. Hann bindur engan í
raun og veru. Hann varnar eng-
um að verjast ef á hann er ráð-
ist og hann segir ekkert um það„