Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Side 89

Stefnir]
Kviksettur.
183
jrtRNVORUDEILD JES ZIMSEN
hefir nú fyrirliggjandi flest allar járnvörur
Búsáhöld — Smiðatól — Málningarvörur —
Gluggagler — Saum. — Ennfremur Ljáblöð
Brúnspón — Hnoðnagla — Arfagref — Högg-
hvíslar — Skófiur — Mjólkurbrúsa (Patent)
Þvottavindur og Þvottarúllur og margt fleira
sem er nýkomið og verðið er lægra en
allsstaðar annarstaðar.
jArnvorudeild jes zimsen
hverju augnabliki geti fallið ein-
hver stór gæfa honum í fang. Eg
á við þann aldur, sem er merki-
legastur aldur og skáldlegastur
— fyrir karlmenn. Eg á við fimm-
tíuára aldurinn. Allir, sem yngri
eru misskilja þann aldur herfi-
lega, og halda að hann sé ein-
hver gamalsaldur. Hvílík dæma-
laus fjarstæða!
Maðurinn í mórauða sloppnum
var með dálítið gráleitt skegg.
Hárið var þykkt og var á leiðinni
milli pipars og salts. Hann var
rjóður í kinnum, og hafði sæg af
örsmáum hrukkum í dældinni
milli roðans á vöngunum og augn-
anna. Augnaráðið var sorgmætt.
W
Mjög sorgmætt. Ef hann hefði
staðið beinn og horft niður, hefði
hann ekki séð tærnar á sér, heldur
hnappana framan á sér, þar sem
þeir hurfu bak við bunguna. Það
má ekki misskilja mig. Eg leyni
engu. Allar tölur voru ritaðar í
bók klæðskerans. — Hann var
fimmtugur. En eins og flestir
fimmtugir menn, var hann í raun
og veru mjög ungur. Og eins og
fimmtugir pip......., eg á við
ókvæntir menn eru oftast, var
hann ákaflega ósjálfbjarga. Hon-
um fannst lífið hafa leikið sig
fremur hart. Einhversstaðar allra
innst í fylgsnum sálarinnar bjó
innileg þrá eftir einhverjum, sem