Félagsbréf - 01.07.1957, Síða 30

28
FELAGSBREF
Sjáðu rauðberjarunnana hennar ömmu þinnar, sagði afi, veiztu
úr hverju þeir eru búnir til?
Nei, sagði Hvatur.
Þeir eru búnir til úr mold, sagði afi.
Úr mold? sagði Hvatur, er hún svo máluð?
Nei, sagði afi. Trén hennar ömmu þinnar og gulræturnar mín-
ar og næpurnar snjóhvítu, sem þér þykja svo góðar, allt er þetta
búið til úr mold.
En hver býr næpurnar til úr moldinni?
Sjáðu nú til, sagði afi. Hann tók pokann og hellti ögn af inni-
haldinu í lófa sinn.
Sjáðu nú til, þetta er næpufræ. Nú læt ég korn í moldina,
og upp úr því vex lítil næpa, sem alltaf er að borða og drekka
og anda til þess að verða stór, alveg eins og þú og lömbin. Og
hún andar að sér lofti eins og þú og drekkur vatn eins og þú,
en borðar mold. Allan daginn og alla nóttina er hún að borða
mold til þess að verða stór. Hún er lítil efnaverksmiðja alveg
eins og lambið, því hún breytir moldinni í snjóhvítan, safamik-
inn ávöxt.
Þegar Hvatur hafði hugsað góða stund, sneri hann sér að
afa og nú var lionum annað í huga.
Afi, sagði hann, hvenær ætlarðu að sá hinu fræinu?
Grasfræinu? spurði afi.
Nei, hinu.
Gulrótafræinu ? Það er ennþá í bleyti hjá ömmu.
Hvatur þurfti mjög að skoða mosagróinn kálgarðsvegginn.
Svo sagði hann lágt:
Áttu ekki annað fræ?
Ekki man ég það, sagði afi, hvaða fræ, vinur?
Hann fékk ekkert svar.
Seint um kvöldið lagði pabbi af stað inn í Voga, og Hvatur
fékk að fylgja honum inn yfir sanda. Þeim varð ekki skraf-
drjúgt, en þegar faðir hans var ekki með hann í fangi sér eða