Félagsbréf - 01.07.1957, Side 33

PÉLAGSBRÉF
31
Viltu kaupa fræ fyrir mig, sagði hann, það fæst úti í Keflavík.
Afi varð hvumsa.
Ég á nóg af fræi.
Nei, sagði Hvatur.
Hvaða fi’æ? spurði afi.
Hvatur leit niður. Afi beið. Eftir góða stund sagði Hvatur:
Til að sá í sálina mína.
Sálina þína? spurði afi hægt.
Málfræ, sagði drengurinn.
Afi starði á hann spyrjandi. Þá sagði Hvatur:
Afi, þú manst, til þess að málið spretti. Þú sagðist geta sáð
fræi í sálina mína. Það fæst úti í Keflavík.
Kaldur vindsveipur fór um afa, en höndin drengsins hvíldi
heit og örugg í lófa hans.
Það fræ er ekki til í Keflavík, sagði afi.
Djúpur skuggi hvíldi yfir bænum, og naprar vindhviður þutu
meðfram fjallinu, og hönd drengsins losnaði úr lófa gamla
mannsins.
Varstu að plata?
Hann beið ekki eftir svari, heldur sneri sér undan og hljóp
inn í bæ. Drjúgur tími leið þar til afi kom á eftir, og þá var
hann búinn að eigra kringum bæinn og út í Hólma hvað eftir
annað án þess að taka sér nokkuð fyrir hendur. f dyrunum
mætti hann ömmu.
Er Hvatur sofnaður? spurði afi.
Nei, sagði amma, það er nú öðru nær. Hefur pabbi hans sært
hann, eða þú? Hann liggur grátandi uppi í rúmi.
Afi svaraði ekki, en hraðaði sér upp til drengsins og settist
á rúmið.
Hvatur.
Já.
Ég er með fræið.
Ha? Þú sagðir að það fengist ekki, þú sagðir .. .
Ég sagði að það fengist ekki í Keflavík.