Félagsbréf - 01.07.1957, Page 116

SIGURÐUH A. MAGNÚSSON
Mér er kominn I*i|i|»in
TOHN STEINBECK er einn allra vinsælasti rithöfundur Banda-
" ríkjanna. Heming'way og Faulkner eru líklega einu „stóru“
höfundarnir, sem eiga svipuðum vinsældum að fagna vestan hafs.
Faulkner hefur stöðugt aukið hróður sinn, en hann hefur mark-
að sér þrengri bás en hinir í þeim skilningi, að bækur hans
fjalla flestar um náskyld efni. Hann hefur, ef svo má til orða
taka, fundið sér einn djúpan hyl, þangað sem hann kafar eftir
öllum sínum fjársjóðum. Hemingway hefur allan heiminn að
leikvangi, en glímir þó í rauninni jafnan við sama vandamálið:
Hvernig á maðurinn að taka dauðanum með karlmennsku og
gefa honum jákvæða merkingu? Faulkner og Hemingway hafa
verið vaxandi rithöfundar.
Um Steinbeck gegnir nokkuð öðru máli. Vegur hans var lang-
mestur fyrir 20 árum. Hann vakti á sér almenna athygli með
fjórðu bók sinni, Tortilla Flat, sem Karl ísfeld hefur þýtt á
íslenzku undir nafninu Kátir voru karlar. Það var árið 1935, en
þá var Steinbeck 33 ára gamall. Margir telja þessa bók bezta
verk hans. Kemur þar fram einstaklega rík kímnigáfa, og per-
sónulýsingarnar eru hreinasta afbragð.
En Steinbeck virðist hafa sett sér það mark í upphafi að
brjóta upp á nýjum og gagnólíkum viðfangsefnum með hverri
nýrri bók. Eftir Tortilla Flat kom skáldsagan In Dubious Battle,
þar sem hann fjallaði um verkföll og verkalýðsmál. Fékk hann
þá á sig stimpil „öreigahöfunda“. En næsta bók hans 0/ Mice
and Men (Mýs og menn í snilldarþýðingu Ólafs Jóhanns Sig-
urðssonar) sýndi, að „öreigaskáldskapur" í venjulegri merkingu
þess orðs var ekki sterkasta hlið hans. í þessari bók er alls
ekki vikið að þjóðfélagsmálum, heldur aðeins sögð harmsaga