Sveitarstjórnarmál - 01.02.1988, Blaðsíða 29

SAMTALIÐ
Skálmarnesmúli árið 1912. Lengst til vinstri er gamli bærinn, þá kirkjan og loks útihús. Danskir landmælingamenn tóku
myndina, sem er í eigu Þjóðminjasafns Islands, myndadeildar.
um, sem þeim fylgdu, dúnn, varp og selur, þótt
hann sé dottinn út núna. Við dúninn var mikil
vinna, meðan hann var handhreinsaður á grind,
en nú eru komnar vélar, sem hann er hreinsaður
í. Síðast var markaður fyrir selskinn á árinu
1981, en selskinn voru mikil markaðsvara áður.
Dúnn og selskinn voru seld, þar sem hagstæðast
var á hverjum tíma. Að vorinu var víða grá-
sleppuveiði, en nú hefur hún alveg lagzt niður.”
— Nýtið þið enn dúninn?
,,Já, síðan við fluttumst suður, hefur fólk á
þremur bæjum farið vestur á hverju vori og
nytjað dúntekjuna. Við á Skálmarnesmúla erum
þar allt sumarið, en fólkið á hinum bæjunum er
þar um vortímann. Þá hefur nokkuð verið um
þangslátt fyrir þörungaverksmiðjuna á Reykhól-
um. Hjá öllum bæjunum í sveitinni er einhver
þangtekja.”
—Var selkjöt haft til matar?
,,Já, það var borðað bæði nýtt og saltað og
selspikið að nokkru leyti. Mörgum þótti selspik-
ið kóngamatur. Á mörgum bæjum var mikið æti,
svo sem lundi og skarfur. Silungsveiði var víða.
Fyrrum birgðu heimilin sig upp með vetrar-
SVEITARSTJÓRNARMÁL 23